Onzuiver

Posted by Rinke Brans

Onzuiver is een fysieke theatervoorstelling waarin de spelers onderzoeken wat er gebeurt als ze uit hun eigen vertrouwde wereld stappen en in contact komen met de ander. Vinden ze verbinding in een wereld waarin iedereen recht tegenover elkaar staat?

”Het voelt fijn als je in je eigen wereld zit. Met anderen daarbij is het onbekend. Dat voelt eng. Is de kans op vrede niet groter als je je openstelt voor de ander? Is de oorlog dan voorbij in jezelf of in de hele wereld? Eén ding staat vast, in je eentje kan je geen oorlog maken. Durf jij te kijken naar de andere kant?”
– Bea Otte

Wij zijn Theater LeBelle! Een theaterwerkplaats voor mensen met een verstandelijke uitdaging en onderdeel van het programma Kunst & Zorg van Cordaan. In dit programma worden verschillende kunstvormen ingezet, waaronder theater en dans, om de kwaliteit van leven van de cliënten te verbeteren. De groep spelers werkt in Amsterdam onder leiding van Ot Kleiterp en Noa Tielens.

‘Onzuiver’ speelt op zondag 4 mei 2025 van 19:30 – 21:00. Om 20:00 zullen wij 2 minuten stil zijn.

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de zestiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in ruim 50 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken vormen, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, de basis van de jongerenvoorstellingen.

Project parallel truths

Posted by Mieke Nieuwenhuijzen

Project Parallel Truths is een intens emotionele en audiovisuele ervaring waarin gebruik gemaakt wordt van speciaal geselecteerde en bewerkte beelden uit de NSDAP-Propagandafilm ‘Triumph des Willens’ (uit 1935, van Leni Riefenstahl) met muziek van Sjostakovitsj en Korngold. 

Beide componisten schreven een strijkkwartet waarin zij hun leed van de Tweede Wereldoorlog verwerkten (Korngold: Strijkkwartet no.3 in D groot, Opus 35 en Sjostakovitsj: Strijkkwartet no.8 in C klein, Opus 110). De muziek is op deze manier in feite een aanklacht tegen de beelden die Riefenstahl neerzet en symboliseert de kennis van nu. De muziek wordt gespeeld door het beroemde Alma Quartet. De musici zijn allen lid van het Koninklijk Concertgebouworkest. 

Voorafgaand aan het concert Project Parallel Truths wordt een korte introductie-documentaire getoond waarin cineaste Jessica Gorter het gevaar van propaganda toelicht en violist/componist Kilian van Rooij de diverse muziekthema’s van de composities.

Project Parallel Truths vestigt de aandacht op het thema propaganda en de gevaren van valse of eenzijdige informatie. Het doel is om te laten zien, horen en voelen hoe essentieel het is om informatie, verhalen en nieuws vanuit alle perspectieven te belichten. In een tijd waarin iedereen via sociale media toegang heeft tot een constante informatiestroom en polarisatie steeds extremere vormen aanneemt, is dit relevanter dan ooit.

It’s fine, you can tell us

Posted by Danielle van den Berg

[see English below]
We have here that your name is Benny The Clown. Is that your official name?
We’re not gonna lie. We’re a big fan. Huge. The way you bring joy into this sick world…
You look a bit scared Benny, it’s okay. We’re here to help.
Nothing is clear yet, we’re still searching for evidence.
Oh but wait… we saw that you came in with blood on your hands.
That’s not really a clown thing, right? Bloody hands?
Are you sure you didn’t do it?
It’s fine, you can tell us.
Please sit down.

De centrale ruimte in de voorstelling verwijst naar een ondervragingskamer waarin figuren zichzelf proberen te verdedigen tegen beschuldigingen. Wie dader en wie slachtoffer is, blijft een vraagteken. Wie in die rollen wordt geduwd door de buitenstaander wisselt steeds. En dan passeert een clown de revue met bloed aan zijn handen.

Oorlogen, en in het bijzonder de Tweede Wereldoorlog, worden herinnerd aan de hand van collaboratie en verzet. Grootse daden van heldendom en duivelse plannen van misdadigers staan lijnrecht tegenover elkaar. Maar de meerderheid van de bevolking positioneert zich in de accommodatiepolitiek: de grote grijze zone waarin men zich schikt naar de nieuwe machtsverhouding. Daarbinnen krijgen beschuldigingen snel veel ruimte.

DeRonde/Deroo maakt deze voorstelling speciaal voor Theater Na de Dam. Door middel van hun ingenieuze fysicaliteit, treffende beelden en rake teksten tonen ze hoe snel men verstrikt kan raken in een systeem.

Na afloop van de voorstelling is er een nagesprek in het Engels.


Over DeRonde/Deroo
DeRonde/Deroo is het collectief van Tom de Ronde en Nick Deroo; ze vonden elkaar in hun liefde voor filmisch theater. Met hun lichamen creëren ze absurde surreële werelden met eigen regels en wetten. Soms angstaanjagend, soms grappig. Hun verbluffende beelden en virtuoze acrobatische bewegingen geven gevoel wanneer woorden tekortkomen. Hun voorstellingen (TRANSIT, It really hurts when your head hits the concrete) toeren door binnen-en buitenland en zijn meerdere malen in de prijzen gevallen.

English: It’s fine, you can tell us
The central space in the show refers to an interrogation room in which two people try to defend themselves against accusations. Who is the perpetrator and who is the victim remains a question. Who is seen as such through the eyes of the outsider keeps on changing. And then a clown passes by with blood on his hands.

Wars, especially World War II, are remembered through collaboration and resistance. Great acts of heroism and diabolical schemes of criminals are diametrically opposed. But the majority position themselves in accommodation politics: the big grey zone in which people conform to the new power relationship. Within it, accusations quickly get a lot of space.

DeRonde/Deroo is creating this performance especially for Theater Na de Dam. Through their ingenious physicality, striking images and poignant texts, they show how quickly one can become entangled in a system.