Achter de façade

Posted by

‘Achter de façade’ is een voorstelling die de verhalen van de mensen vertelt die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Kamp Westerbork verbleven. Het doorgangskamp op de Drentse hei was van 1942 tot 1945 het vertrekpunt voor meer dan 107.000 Joden, Sinti en Roma die vanuit hier naar de vernietigingskampen in het Oosten werden gedeporteerd. Slechts 5000 mensen hebben dit kunnen navertellen.

Kamp Westerbork was bijzonder vanwege de schijnwerkelijkheid die er werd gecreëerd: hoewel de bewoners van het kamp in sommige opzichten een ‘normaal’ leven leken te kunnen voortzetten, was het leven er ook getekend door angst en de onzekerheid van het naderende transport. Te midden van dit rookgordijn, klonk muziek. ‘Achter de façade’ reflecteert op deze dualiteit en laat enkele verhalen van Westerbork herleven. Na de eerdere Theater Na de Dam voorstellingen ‘Het zijn onze jongens’ en ‘Vrij en Vast’ werkt de vooropleiding van Garage TDI dit jaar in het kader van Theatre of Remembrance met een grotere groep jonge spelers en in samenwerking met het Noord Nederlands Orkest (NNO). De voorstelling is het resultaat van een intensief onderzoeksproces, waarbij de makers samen met de spelers de verhalen van de kampbewoners zorgvuldig hebben bestudeerd. Deze samenwerking tussen jonge theatermakers en professionele musici brengt enkele verhalen van de slachtoffers en de gebeurtenissen in het kamp tot leven op de historische locatie zelf.

Theatre of Remembrance
Deze voorstelling is gemaakt in het kader van Theatre of Remembrance en speelde eerder op 27 januari 2024, International Holocaust Remembrance Day. In totaal werden er tien jongerenvoorstellingen gemaakt door ruim honderd Europese jongeren onder begeleiding van professionele theatermakers. Gesprekken met ruim vijftig ooggetuigen van de Tweede Wereldoorlog en/of nabestaanden vormden de basis van deze voorstellingen. Een van deze voorstellingen is Achter de façade, die op 4 mei 2025 wordt hernomen in de Nieuwe Kolk in Assen.

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de zestiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in ruim 50 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken vormen, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, de basis van de jongerenvoorstellingen.

Wilt u gebruikmaken van de ringleiding in dit theater, of een rolstoelplek reserveren, neem dan contact op met de theaterkassa van De Nieuwe Kolk: 088 – 012 88 88

Duizend dochters

Posted by

Izzie’s moeder heeft zichzelf opgesloten. Nu de buitenwereld onrustiger is geworden dan haar eigen hoofd, blijft ze liever binnen. Haar dappere dochter durft wel. Izzie gaat op zoek naar alle redenen om naar buiten te durven en hoop te houden in een wereld die steeds verder polariseert. Zij zoekt raad onder de boom van haar overgrootmoeder Aliza.

Aliza overleefde als enige van haar familie de Tweede Wereldoorlog. Welke lessen kunnen we trekken uit het verleden? Izzie verdwaalt in de tijd en vindt in haar eigen geschiedenis steeds meer redenen om nog naar buiten te durven. Dankzij het verleden van oma Aliza en dankzij haar eigen verbeeldingskracht.

Deze 4de mei is de voorstelling voor iedereen van 8 tot 80 jaar.

Mariana Aparicio speelt de voorstelling Duizend dochters, een tekst van Melissa Knollenburg. Met live muziek van Maat Saxophone Quartet.

It’s fine, you can tell us

Posted by

[see English below]
We have here that your name is Benny The Clown. Is that your official name?
We’re not gonna lie. We’re a big fan. Huge. The way you bring joy into this sick world…
You look a bit scared Benny, it’s okay. We’re here to help.
Nothing is clear yet, we’re still searching for evidence.
Oh but wait… we saw that you came in with blood on your hands.
That’s not really a clown thing, right? Bloody hands?
Are you sure you didn’t do it?
It’s fine, you can tell us.
Please sit down.

De centrale ruimte in de voorstelling verwijst naar een ondervragingskamer waarin figuren zichzelf proberen te verdedigen tegen beschuldigingen. Wie dader en wie slachtoffer is, blijft een vraagteken. Wie in die rollen wordt geduwd door de buitenstaander wisselt steeds. En dan passeert een clown de revue met bloed aan zijn handen.

Oorlogen, en in het bijzonder de Tweede Wereldoorlog, worden herinnerd aan de hand van collaboratie en verzet. Grootse daden van heldendom en duivelse plannen van misdadigers staan lijnrecht tegenover elkaar. Maar de meerderheid van de bevolking positioneert zich in de accommodatiepolitiek: de grote grijze zone waarin men zich schikt naar de nieuwe machtsverhouding. Daarbinnen krijgen beschuldigingen snel veel ruimte.

DeRonde/Deroo maakt deze voorstelling speciaal voor Theater Na de Dam. Door middel van hun ingenieuze fysicaliteit, treffende beelden en rake teksten tonen ze hoe snel men verstrikt kan raken in een systeem.

Na afloop van de voorstelling is er een nagesprek in het Engels.


Over DeRonde/Deroo
DeRonde/Deroo is het collectief van Tom de Ronde en Nick Deroo; ze vonden elkaar in hun liefde voor filmisch theater. Met hun lichamen creëren ze absurde surreële werelden met eigen regels en wetten. Soms angstaanjagend, soms grappig. Hun verbluffende beelden en virtuoze acrobatische bewegingen geven gevoel wanneer woorden tekortkomen. Hun voorstellingen (TRANSIT, It really hurts when your head hits the concrete) toeren door binnen-en buitenland en zijn meerdere malen in de prijzen gevallen.

English: It’s fine, you can tell us
The central space in the show refers to an interrogation room in which two people try to defend themselves against accusations. Who is the perpetrator and who is the victim remains a question. Who is seen as such through the eyes of the outsider keeps on changing. And then a clown passes by with blood on his hands.

Wars, especially World War II, are remembered through collaboration and resistance. Great acts of heroism and diabolical schemes of criminals are diametrically opposed. But the majority position themselves in accommodation politics: the big grey zone in which people conform to the new power relationship. Within it, accusations quickly get a lot of space.

DeRonde/Deroo is creating this performance especially for Theater Na de Dam. Through their ingenious physicality, striking images and poignant texts, they show how quickly one can become entangled in a system.