Om Weg Te Komen Om Terug Te Gaan
Rosa Spierhuis
Genre: Jongerenvoorstelling, Locatietheater
Duur: 60 minuten
Geschikt voor: 10+, 12-18 jaar, Volwassenen
Jongeren uit Utrecht en Laren verdiepten zich onder leiding van Celestine van Rijswijk en Ruben Bosch in de geschiedenis van bewoners uit het Rosa Spier Huis ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij spraken met ouderen over hoe het was om jong te zijn in oorlogstijd. Deze gesprekken, vol herinneringen en verhalen, vormen samen met het verhaal van Rosa Spier en de eigen beleving van de spelers de basis van “Om weg te Komen Om Terug te Gaan”.
Het Rosa Spier Huis in Laren is een woon- en werkgemeenschap van oudere kunstenaars en wetenschappers. Dit jaar werkt het Rosa Spier Huis samen met Theater Na de Dam om de verhalen van bewoners uit alle windstreken een podium te geven op 4 en 5 mei.
Het publiek vertrekt vanaf de zaal van het Rosa Spier Huis op een tocht over het terrein om uiteindelijk weer terug te keren in deze lege zaal. Onderweg stuiten we op vluchtpogingen, verzetsbrieven, boterhammen met kaas en nog veel meer. We vragen ons af wie helden waren van toen, wie van nu en of we de mensheid in staat is om te leren van het verleden. Aanmelden voor de voorstelling kan door een mail te sturen naar: receptie@rosaspierhuis.nl
Tijdens de veertiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 300 jongeren in 42 projecten door heel Nederland zich in om 4 mei 2023 van betekenis te voorzien. Van Sittard tot Groningen en van Leiden tot Enschede klinken voor even de stemmen van toen in het nu
Regie: Celestine van Rijswijk, Ruben Bosch
Spel: Aura van den Brink, Donna Hams, Floor Hasselton, Lieke Jonkers
Productie: Rosa Spier Huis
Deze voorstelling heeft eerder gespeeld op
| Datum | Stad | Locatie |
|---|---|---|
| 05 mei 2023 | Laren | Rosa Spierhuis |
| 04 mei 2023 | Laren | Rosa Spierhuis |
Om dat ik in feite niet precies weet waar mijn geschriftje terecht komt houd ik het kort. Wij, de familie Kok, woonde op de Nieuwe keizersgracht 24. Mijn broertje Jacques.20 jaar oud, werd op een Shabbatmiddag gearresteerd in de Weesperstraat en in Mauthausen op 26 Agustus vermoord. Mijn oudste broer Samu verdween en weet ik niet waar heen. Na de oorlog kwam ik te weten dat ook hij in February 1943 in dat kamp vermoord werd. Hoe, daar heb ik helaas geen idee van. Mijn ouders en Grootmoeder en onze hele familie, zij kwamen om in Auschwitz. Mijn neef David Gomes de Mesquita duwde mij de onderduik in maar zelf overleefde hij het niet. Zijn vrouw en drie kinderen overleefden Vught, Westerbork en Bergen Belzen.
Ik ben nu 98 en woon in Jeruzalem.
Vriendelijke groeten, Betty van Essen-Kok.
Dit jaar kwam het theater na de Dam bij ons aan Huis.Vijf bewoners vertelden aan 4 jongeren over hun ervaringen in de jaren’40-’45. Uit die verhalen werden een aantal soms heel korte scènes gemaakt die op verschillende plaatsen in huis en in de tuin werden gespeeld.Het werd een heel ontroerend geheel met 4 jonge speelsters die op volle kracht en met luide verstaanbare stemmen hun verhaal vertelden.Wij de toeschouwers herkenden onze verhalen en waren ontroerd door het energievolle spel onder leiding van een zeer creatief koppel regisseurs,
Célestine v. Rijswijk en Ruben Bosch.Zo waardevol en origineel kan herdenken zijn.Het stemt tot nadenken over wat er allemaal aan positiefs gebeurt in een tijd van verwarring en onrust.