Wat twaalf jaar geleden begon met zeven voorstellingen aan de Nes in Amsterdam, is uitgegroeid tot een theatermanifestatie door heel Nederland met meer dan 100 voorstellingen op 4 mei om 21:00 uur. Naast het werk dat we zelf maken en produceren en de prachtige jongerenprojecten door het land, bestaat ons programma ook uit voorstellingen die we programmeren. Dat is een uiteenlopende groep met zowel gevestigde namen als nieuwe makers. En met zowel gerenommeerde podia als eenmalige locaties, omgedoopt tot theater.

Dat het zo veelzijdig is, vind ik er ook zo mooi aan. Het is voor ons namelijk belangrijk om een aanjager te zijn. Een beweging die iets op gang brengt, die door kan ontwikkelen. En dat ik dat zie gebeuren, vind ik het leukste aan mijn werk. Dat steeds meer makers en speelplekken op 4 mei de handen ineenslaan en eigen tradities maken. Zoals Theater Voor Iedereen in Moordrecht dat al jaren lang een voorstelling maakt op locatie. En de gratis voorstelling die ieder jaar plaatsvindt bij Podium Mozaïek in Amsterdam. En zo zijn er nog tal van andere voorbeelden. Samen vormen we het programma van Theater Na de Dam. Ook steeds meer theaters houden op voorhand hun zaal leeg en stellen ons de vraag of wij een voorstelling hebben om te programmeren. Dat is echt geweldig. Zo zitten we regelmatig te puzzelen. We doen een uitnodiging aan iedereen die een idee heeft om aan de slag te gaan. Wij kunnen helpen en koppelen waar nodig.

Dat gebeurde ook bij Dorien Hoogeweegen. Tijdens het opruimen van het appartement van haar overleden moeder vond ze een vuilniszak met oude mappen en een rood tasje met briefjes erin. Haar moeder, Hetty van der Tocht, zat in het verzet in Bezuidenhout. Op 5 mei 1944 werd ze, nadat ze bij drankenhandel Vlek binnenstapte, gearresteerd door de Gestapo. Een paar minuten eerder werd ook haar contact Blackie opgepakt. Ze is vastgezet, opgesloten en verplaatst van strafgevangenis Haaren, naar Ravensbrück, naar het buitenkamp van Dachau en als laatst de dodenmars van München Weissenseestrasse naar Wolfratshausen. Op 28 april 1945 ontsnapte ze samen met vijf kampvriendinnen, waarna ze in de buurt van het klooster in Schaftlarn de bevrijding afwachtte. Gedurende deze tijd maakte Hetty notities, geschreven op allerlei stukjes papier waaronder Kübel (wc)papier. Die notities zaten allemaal in het rode tasje in de vuilniszak. En in de mappen zat drie jaar correspondentie uit 1946 – 1949 tussen haar vader vanuit Indië en moeder vanuit Scheveningen.

Choreograaf Haya Maëla heeft met Danshuis Haarlem hier een voorstelling van gemaakt te zien op 4 mei 21:00 in De Schuur Haarlem en daarvoor ook in Museum Oranjehotel.

We blijven iedere week voorstellingen toevoegen aan ons programma dus mocht je iets organiseren en we hebben elkaar nog niet gevonden, meld je aan via onze website. Of mail mij direct met vragen, ik denk graag mee.

Vyne de Ruijter is programmeur bij Theater Na de Dam. Samen met het team en vele partners stelt zij elk jaar een programma van meer dan 100 voorstellingen samen.