Rinke Brans is sinds januari 2024 medewerker jongerenprojecten bij Theater Na de Dam, beleefde op zaterdag 20 april jl. haar eerste jongerendag en op 4 mei aanstaande haar eerste Theater Na de Dam-editie met wel 46 nieuwe jongerenvoorstellingen.

– interview –

Je werkt nu een paar maandjes bij Theater Na de Dam voor JONG, hoe ervaar je dat?
“Toen ik begon bij Theater Na de Dam voelde ik me eigenlijk meteen thuis. De mensen zijn open en gezellig, en omdat het een klein team is zijn alle lijntjes kort, wat de communicatie vlot en prettig maakt. Ook mag iedereen overal over meedenken, waardoor het echt voelt alsof we deze editie samen neerzetten, ongeacht op welke post je zit. Mijn functie als medewerker is best breed, het gaat zowel om communicatie en marketing, als organiseren en artistiek meedenken bij sommige projecten. Vooral dat laatst vind ik leuk, omdat ik hiernaast ook werkzaam ben als dramaturg.”

Wat is de waarde van de jongerenprojecten?
“Het stemt mij heel hoopvol om te zien dat deze jongeren de mogelijkheid krijgen om hun blik te verbreden. Toen ik hun leeftijd had zat ik enorm in een bubbel, ik was niet echt bezig met de Tweede Wereldoorlog, of met de rest van de wereld. De jongeren die betrokken zijn bij Theater Na de Dam krijgen voor mijn gevoel de kans om te leren over hoe het was om op te groeien tijdens de Tweede Wereldoorlog, en over wat de oorlog met hun dorp of stad heeft gedaan. Daarnaast worden ze geprikkeld om na te denken over de huidige situatie, niet alleen in hun eigen stad, maar ook op landelijk en wereldniveau, met betrekking tot uitsluiting, onderdrukking en de oorlogen die nu gaande zijn. Als je je bewust wordt van hoe het ooit vreselijk mis heeft kunnen gaan, word je je denk ik ook bewust van hoe het nu mis aan het gaan is.”

Hoe heb je de Jongerendag ervaren?
“Ik vond het fantastisch om tijdens de Jongerendag te zien hoe veel jongeren en makers hiermee bezig zijn. Ze waren niet eens allemaal aanwezig en toch was de hele Zuiderkerk gevuld. Allemaal lieten ze een kort stukje zien in de vorm van een ‘theatrale estafette.’ Stuk voor stuk gaan ze een bijzonder verhaal vertellen op 4 mei, de een met woorden, de ander met dans en beweging, en weer anderen op bijzondere locaties.”

Hoe zie je de toekomst voor de jongerenprojecten?
“Ik hoop dat het aantal jongerenprojecten door heel Nederland blijft toenemen in aantal, zodat zoveel mogelijk jongeren deze ervaring mogen meemaken. Wat betreft het in gesprek gaan met ooggetuigen, komen we natuurlijk steeds meer voor een uitdaging te staan: hoe kunnen we verhalen over de Tweede Wereldoorlog doorvertellen, als we steeds minder mensen kunnen spreken die het zelf hebben meegemaakt? Ik ben benieuwd hoe we daar op een creatieve manier opnieuw invulling aan kunnen geven, samen met de makers en jongeren. Ook verheug ik me op de uitbreiding van onze internationale jongerenprojecten. Volgend jaar werken we met tien partners in negen verschillende landen aan jongerenprojecten door heel Europa. Samen geven we dan op Europees niveau meer betekenis aan International Holocaust Remembrance Day (27 januari). Het lijkt mij heel bijzonder dat we op internationaal niveau ervaringen en verhalen kunnen uitwisselen over herdenken.”