In 1948 schreef de vierentachtigjarige Strauss zijn misschien wel meest geliefde compositie, de Vier letzte Lieder. Hij stierf kort na de voltooiing in 1949 en heeft ze dus nooit zelf kunnen horen. Richard Strauss had tijdens de oorlogsjaren een ambivalente verhouding met het nazisme: hij was een groot tegenstander van de oorlog, maar uit pragmatisme toch ook zo af en toe niet. Op het einde van zijn leven heeft hij spijt betuigd en liederen gecomponeerd die wijsheid en een sfeer van berusting uitstralen. De componist neemt afscheid van het leven, en de wereld neemt afscheid van een muzikale taal die nu definitief ‘historisch’ was geworden. Terwijl Strauss deze liederen schreef, was de atonale muziek de kinderschoenen al lang ontgroeid, en in de tweede helft van de twintigste eeuw zou de muziek een radicaal andere richting nemen. De Vier letzte Lieder met alt-mezzo Carina Vinke als een Edith Piaf op de barkruk, in een nieuwe spraakmakend NBE arrangement.

Tijdens dit concert zal dichter Mahat Arab ook drie speciaal voor dit thema geschreven werk voordragen.

Mahat Arab (hij/hem) is een Arnhemse schrijver en dichter die ondertussen in Amsterdam is neergestreken. Een aantal jaar geleden kwam hij via Mensen Zeggen Dingen in contact met de wereld van poëzie en vond hier een nieuwe passie in. Als kind van Somalische vluchtelingen gaan veel van zijn teksten over identiteit, onwennigheid maar ook over de humor die we in ongemak tegen kunnen komen. In 2021 werd zijn verhaal door ILFU bekroond met de winst van hun verhalenwedstrijd en was hij in 2022 onderdeel van de Parijsresidentie van DeBuren. Op dit moment is hij producent bij Poetry Circle en werkt hij als Hoofdredacteur bij Mensen Zeggen Dingen.