Ruim vijfenzeventig jaar na de Tweede Wereldoorlog is het gedachtegoed van Etty Hillesum (1914-1943) nog altijd actueel. Haar indrukwekkende dagboeken en brieven- genadeloos eerlijk, poëtisch en vol zelfspot- spreken wereldwijd tot de verbeelding.

Vanuit haar kamertje met uitzicht op het Museumplein in Amsterdam schreef Etty Hillesum (1914-1943) haar indrukwekkende dagboeken in een ontwrichte wereld met steeds meer vrijheidsbeperkingen en onderdrukking. Paradoxaal genoeg doet Etty in die donkere tijd verslag van een bevrijdend proces in zichzelf. Haar teksten zijn genadeloos eerlijk, poëtisch en vol zelfspot en spreken wereldwijd nog altijd tot de verbeelding. Meer dan ooit vinden nieuwe generaties inspiratie in Etty’s zoektocht naar zichzelf en haar plek in een ontwrichte wereld.

Eén ding is wel zeker: men moet de voorraden liefde op deze aarde helpen vergroten. Ieder beetje haat aan deze wereld toegevoegd, maakt haar onherbergzamer dan ze al is.

In ‘Dat Onverwoestbare In Mij’ wekt Julika de schrijfster tot leven. Zij deed dat eerder in haar veelgeprezen voorstelling ‘In duizend zoete armen’. Bij herlezing naar aanleiding van 75 jaar vrijheid werd Julika opnieuw geraakt door de manier waarop Etty omgaat met het lijden en ondanks alles de schoonheid van het leven kan blijven zien. Met een hernieuwde blik richt Julika spelend en zingend een ontroerend monument op voor een krachtige vrouw die zelfs in de diepste duisternis licht zag branden.

Bekijk hier de trailer.

Regie: Diederik van Vleuten
Tekst: Julika Marijn, Etty Hillesum en Rainer Maria Rilke
Spel en zang: Julika Marijn