Herdenken is hapering. Een ritueel om stil te staan bij wat er voorheen is gebeurd. Maar in de keuze om te herdenken zit een politiek verscholen. Eentje die bepaalt welke gebeurtenissen, welk leed, welke heroïek het waard is om bij stil te staan en welke niet.

Is de manier waarop dit ritueel is ingericht nog wel de beste manier om je te verhouden tot gemeenschappelijke geschiedenissen? Is stilstaan bij wat is geweest genoeg om herhaling in de toekomst te voorkomen? En welke schadelijke effecten liggen er verscholen in de keuzes, wat wel en wat niet te herdenken of vieren? Is er in dit ritueel plaats voor het nemen van verantwoordelijkheid voor het verleden?
 
In de aanloop naar onze Nationale Herdenkingsdag, zal het gesprek tijdens I Beg to Differ – Shaping Commemoration gaan over alternatieve, inclusieve manieren van herdenken. Over het verkennen van benaderingen die de houding tot wat herdacht wordt radicaal zou kunnen veranderen.