Binnen de Poorten 10943-1945

Posted by

Binnen de poorten vertelt het verhaal van Jules Schelvis die met zijn familie vanuit Amsterdam via Westerbork gedeporteerd wordt naar vernietigingskamp Sobibor.
Daar aangekomen wordt Jules uitgekozen om te werken in een ander kamp. Zijn vrouw en andere familieleden worden direct na aankomst vermoord.
Jules overleeft tal van kampen voor hij in 1945 wordt bevrijd.

Pas in de jaren 80 verwerkt hij zijn ervaringen in het boek Binnen de Poorten.
Dit boek vormt de basis voor een grote theaterproductie in 1995 t.g.v. 50 jaar bevrijding.
50 spelers en muzikanten verbeelden zijn haast niet te verbeelden verhaal.
Eric Borrias is als verteller aan deze productie verbonden.

De wens leeft om dit verhaal ook in Westerbork te vertellen. 
Financieel en logistiek niet haalbaar met zo’n grote productie.

Een aantal jaren later wordt het initiatief genomen om het stuk te bewerken tot een solovoorstelling voor Eric Borrias.
De voorstelling gaat in 2000 in première in Herinneringcentrum Kamp Westerbork en fragmenten worden door de NOS uitgezonden.
In 2007 wordt Eric Borrias voor zijn spel onderscheiden met de Rachel Borzykowski-penning van Stichting Sobibor.

In 2016 overlijdt Jules Schelvis. Ter nagedachtenis wordt de voorstelling nog éenmaal gespeeld.

In 2025 een éenmalige herneming ter gelegenheid van 80 jaar bevrijding en als waarschuwing voor het groeiend populisme.

Mijn pop huilt ’s nachts

Posted by

De ervaringen van kinderen van nu in oorlogssituaties, zijn even ingrijpend als die van kinderen in bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog. Daarom is het belangrijk die verhalen te blijven vertellen. Niet alleen omdat in 2020 het 75 jaar geleden was dat de Tweede Wereldoorlog eindigde, maar ook omdat onverdraagzaamheid en uitsluiting opnieuw groeiende zijn. Deze avond wordt mede mogelijk gemaakt door Gelderland Herdenkt. 

Eric Borrias neemt je mee naar juni 1943. Vanuit Kamp Vught werden zo’n 1300 kinderen met de zogenaamde kindertransporten weggevoerd naar vernietigingskamp Sobibor. Slechts een enkeling wist te ontkomen aan deze gruweldaad. Dit is het verhaal van twee van hen.
De voorstelling kwam tot stand in opdracht van Nationaal Monument Kamp Vught en met de welwillende medewerking van George en Ursula Levi. George en Ursula Levi, twee joodse kinderen in Duitsland. Ze worden vlak voor de Tweede Wereldoorlog begint, door hun ouders naar Nederland gestuurd in de hoop dat ze daar veilig zijn. Met niet meer dan een koffertje en elkaar. Maar ook in Nederland zijn ze niet veilig. Ze wonen op allerlei plekken voor ze in Kamp Vught terecht komen. Ze hebben niemand meer, behalve elkaar en de pop van Ursula. De pop die troost als je huilt, de pop die ruikt naar thuis, veilig. De pop die altijd bij je blijft. Toch?

Mijn Pop Huilt ’s Nachts is geen specifieke jeugdvoorstelling maar wel geschikt vanaf 10 jaar.