Ik zie alleen maar lente

Posted by

‘Tunnelvisie is de onkunde, onwil of onmogelijkheid om bepaalde dingen waar te nemen die direct in iemands belevingswereld liggen,’ sprak Wikipedia.

Inderdaad
als ik voor mij kijk zie ik alleen maar…
Lente
Liefde
Lepelaars die een nest bouwen
Leuke dingen die ik niet zo 1-2-3 kan opnoemen als je het me op de man af vraagt, hoor!

Nadat de wereld uit zijn voegen is gebarsten, neem ik een grote teug adem en zet mijn roze bril weer op mijn neus

Blik op vooruit – doorlopen!
Wegkijken
Wegstoppen
Omdraaien. Er omheen draaien
Omlopen
Ronddrentelen
Niets doen?

Een groep jongeren uit Haarlem verdiept zich samen met theatermakers van Theaterbroedplaats STEK in de grote thema’s die tevoorschijn komen als een wereld in oorlog is. Onderdeel van deze theatrale vertelling is een gesprek onder leiding van de Schuur jongeren, onder het genot van een kop soep!

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de vijftiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in 46 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, vormen de basis van de jongerenvoorstellingen.

Je, Anne

Posted by

In Je, Anne vormen liedjes en dagboekfragmenten een gecombineerde rode draad door de vertelling. Centraal staat natuurlijk het persoonlijke verhaal van Anne, dat zij altijd ondertekende met “Je Anne”.

Het tijdloze verhaal uit de dagboeken van Anne Frank keert terug in de theaters en wel in een bijzondere versie. In Je, Anne vormen liedjes en dagboekfragmenten (en soms een combinatie van beide) een rode draad door de vertelling van de complete onderduikperiode. Het verhaal blijft hierbij volledig trouw aan de feiten zodat het de ware Anne Frank laat zien.

Op 6 juli 1942 doken Otto en Edith Frank samen met hun dochters Margot (16) en Anne (13) onder in de opslagruimtes achter het kantoorpand van Otto’s bedrijf aan de Prinsengracht 263. Het echtpaar Van Pels (door Anne in haar dagboeken ‘Van Daan’ genoemd) en hun zoon Peter voegden zich al snel bij hen, later gevolgd door tandarts Fritz Pfeffer (Albert Dussel). De acht onderduikers verbleven op hun schuilplek – door Anne omgedoopt tot ‘het Achterhuis’ – tot hun ontdekking op 4 augustus 1944.

Anders dan in eerdere vertellingen, films en theaterstukken vertelt Je, Anne het feitelijke verhaal van de onderduikers in het Achterhuis zonder dat dit op enige wijze gedramatiseerd, aangevuld of aangepast is. Het script van Enid Futterman werd hiervoor gecomplementeerd met integere en veelal aangrijpende liedjes van Michael Cohen. De regie is in handen van de Vlaamse regisseur Frank Van Laecke.

Over-Leven

Posted by

Wat gebeurt er met een volk, cultuur of religie als deze onder druk is komen te staan?
Aan de hand van gesprekken met familie van ervaringsdeskundigen wordt de voorstelling in de
eerste week van de meivakantie gemaakt. Het draait om de vraag wat er gebeurd met een volk,
cultuur of religie als zij leiden onder terreur, geweld, onderdrukking of vervolging. We zoomen
daarbij in op de Jodenvervolging en hoe dat gevolgen heeft voor de volgende generaties. We kijken
naar het verhaal van een Romameisje wat na vele verschrikkingen in de Tweede Wereldoorlog in
Woerden is terechtgekomen. Ook schuwen we de actualiteit niet.

Over-Leven wordt gespeeld op zaterdag 4 mei, om 21.00 uur, de try-out is ’s middags om 16.00 uur.
De toegang is gratis (met de mogelijkheid te doneren). Wij zijn van mening dat alle Woerdenaren
deze beleving zouden moeten kunnen ervaren.

Het Klooster & Theater Na de Dam
Sinds 2018 maken wij ieder jaar een jongerenvoorstelling op 4 mei onder de vlag van Theater na de Dam. Leuk om te weten: regie-assistent Esther Burggraaff is een oud-cursist van Het Klooster en loopt hier nu stage. Ze is nu in de afrondende fase van haar studie docent theater. Extra bijzonder is dat Esther zelf deelneemster was aan de 1e voorstelling van Theater Na de Dam Jong in Woerden in 2018 met de titel “Je moet zorgen dat je altijd melk in huis hebt.”

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de vijftiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in 46 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, vormen de basis van de jongerenvoorstellingen.

Erfenis van de Stilte

Posted by

Ontdek de kracht van verhalen in “Erfenis van de Stilte”, een jongerenvoorstelling gepresenteerd tijdens Theater Na de Dam op 4 mei 2024 om 21:00. In Termunten verbindt een groep jongeren onder leiding van theatermakers Afra Rijkhoff en Sarah van der Meere van DRUKCollectief de verhalen van toen en nu. Door persoonlijke gesprekken met (familieleden van) ooggetuigen en diepgaand onderzoek, belichten de jongeren hoe het was om jongere te zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wat zijn de verschillen en wat zijn de overeenkomsten? “Erfenis van de Stilte” nodigt het publiek uit om te reflecteren op de impact van oorlog op jonge levens en herinnert ons eraan dat de erfenis van stilte door de generaties heen blijft resoneren. Mis deze indrukwekkende voorstelling niet op deze bijzondere avond van herdenking en verbinding.

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de vijftiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in 46 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, vormen de basis van de jongerenvoorstellingen.

Het Bombardement

Posted by

Al 9 jaar stellen we onze jongeren de vraag: Wat betekent die oorlog vandaag?
Vaak is het antwoord lastig, ver van hun bed, iets van hun opa’s en oma’s.
Door de dwingende actualiteit lijkt die vraag relevanter dan ooit. Een stad in puin, overvliegende vliegtuigen, massa’s mensen in directe nood. Zet het nieuws of je telefoon maar aan.

Onze jongeren bijten zich vast in het Nijmeegse bombardement dat in 2024 tachtig jaar geleden is, gaan het gesprek aan met ooggetuigen van toen en dwalen scherp door de stad op zoek naar materiaal en inspiratie om uiteindelijk een voorstelling te maken voor ons nieuwe Stadstheater Nijmegen op de Coehoornstraat 22.

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de vijftiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in 46 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, vormen de basis van de jongerenvoorstellingen.

Struikelstenen

Posted by

Struikelstenen is een muzikale vertelvoorstelling gebaseerd op de novelle Drie Rode Rozen van Abel J. Herzberg.

Verteller Marius Gosschalk vertelt over de joodse kleermaker Salomon Zeitscheck die in de oorlog zijn vrouw, zijn kinderen en 82 familieleden is verloren.
De voorstelling begint bij de vijf struikelstenen die voor het huis liggen waar de familie Zeitscheck voor het laatst gezamenlijk in vrijheid en vrede heeft gewoond. Voor ieder gezinslid een struikelsteen. Achter iedere struikelsteen een persoonlijk verhaal. Vandaag gaat het over het verhaal achter de struikelsteen van Salomon Zeitscheck. Er is namelijk een koffer gevonden, zoals er na de oorlog zovele koffers gevonden zijn. In die koffer zaten drie brieven die Zeitscheck aan de bijbelse figuur Job heeft geschreven. Hij vond aan het einde van zijn leven in Job een lotgenoot, gesprekspartner en steeds meer een goede vriend. Via die brieven worden wij deelgenoot van Zeitscheck’s zoektocht naar het waarom van het grote leed dat hem is overkomen en waar hij, via Job, God ter verantwoording voor wil roepen.

Verteller Marius Gosschalk wordt hierin bijgestaan door de musici Rossi Ovtcharova (viool) en Izhar Elias (gitaar) die deze vertelling muzikaal ondersteunen.

Huizen van verzet

Posted by

Jeroen van Zuiderveld van stichting Sporen WO2 zal vertellen over Jacob Katan (Maassluis, 11 maart 1914 – Auschwitz, 28 februari 1943), inwoner van de Weimarstraat.

Na de bezetting wordt de Joodse bevolking door de bezetter steeds meer geïsoleerd. Ze worden geregistreerd, uit overheidsdienst ontslagen en op hun persoonsbewijs wordt de letter J gezet. Vanaf het voorjaar 1942 kan elke Joodse jongen of elk Joods meisje vanaf 16 jaar een oproep krijgen voor het kamp Westerbork, ‘om te gaan werken in het oosten’. Wat te doen? Afwachten, gehoorzamen, vluchten, onderduiken? Jacob Katan woont met zijn vrouw Sophie Katan-Winkel en hun baby Maurits in de Weimarstraat 230. De wanhoop slaat toe bij het gezin Katan wanneer de deportaties in volle gang zijn. Jacob Katan probeert aan andere identiteitspapieren te komen, papieren zonder een J. Zijn poging mislukt, hij wordt gearresteerd. De persoonsbewijzen blijken gestolen van badgasten uit zwembad De Regentes.

-Dit is een gratis lezing. Reserveren van een gratis kaartje is noodzakelijk-

TIP: Je kunt deze gratis lezing combineren met een rondleiding in Theater De Regentes. Om 14:45 en 17:15 uur worden de rondleidingen gegeven. Daarvoor kun je een kaartje kopen. Klik hier voor meer info.

Ze leren het nooit

Posted by

Op de avond van de Nationale Dodenherdenking kun je in het kader van Theater Na de Dam terecht in de foyer van het Zaantheater voor een bijzondere vertelling. Schrijver, acteur en (theater)programmamaker Debby Petter neemt de bezoekers mee in een vertelling over oorlog, hoop en vrede. In een intieme setting vertelt ze (persoonlijke) verhalen en gedichten, die muzikaal ondersteund worden door Emma Finkers op harp.

Debby Petter heeft vele theaterprogramma’s en boektitels op haar naam staan. Gebeurtenissen vanuit haar familiegeschiedenis, onder andere in tijden van de Tweede Wereldoorlog, verweeft zij met universele thema’s die voor iedereen herkenbaar zijn. Eerder schreef zij o.a. het indrukwekkende en biografische boek over haar moeder, Ik ben er nog, dat later succesvol als toneelstuk in de theaters te zien was. Speciaal voor en met het Zaantheater, maakt ze Ze leren het nooit, dat eenmalig te zien is in ons theater.

Nageslacht

Posted by

Nageslacht gaat over oorlog. Veel verschillende wapens worden ingezet; één ervan is geweld tegen vrouwen. Deze voorstelling gaat over dat geweld en over een vrouw, die ondanks haar weerbaarheid alles kwijtraakt. De voorstelling onthult stapje voor stapje wat er is gebeurd en waarom de vrouw handelt zoals ze handelt. Geen oordeel, maar als toeschouwer zelf tot een oordeel komen.

Reserveer door een mail te sturen.

De Poppenspeler van Warschau

Posted by

Na afloop van de Dodenherdenking organiseert Cascade i.s.m. het 4 en 5 mei comité Hendrik-Ido-Ambacht een muzikale vertelling, uitgevoerd door Trio Wilde Eend.

Valt er ooit iets te leren van een oorlog? En hoe blijf je overeind als je er middenin zit? Trio Wilde Eend speelt het verhaal van de joodse tiener Mika Hernsteyn die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het getto van Warschau probeert te overleven. 

In alle ellende weet Mika het verschil te maken. Want met zijn poppenspel brengt hij mensen wat vrolijkheid en biedt hij hoop. Levens van vriend en vijand in het getto verwezen zich, we bezien door hun ogen de oorlog en de nasleep ervan.

Dit grotendeels waargebeurde verhaal krijgt nog meer kleur door ontroerende Oost-Europese klezmermuziek en sfeervolle improvisaties.

Into Eternity

Posted by

Een eerbetoon aan Vilma Grunwald gebaseerd op haar laatste brief aan haar echtgenoot geschreven kort voor haar dood in Auschwitz.

Het muziekprogramma bestaat uit composities van Marion von Tilzer, uitgevoerd door een negenkoppig ensemble en versterkt door een special enscenering en lichtdesign om het publiek een immersieve concertervaring te laten beleven.

Over het project
Into Eternity – hoewel hartverscheurend, is een verhaal over het menselijk vermogen tot liefde. Een verhaal van moed en vertrouwen, verteld door een vrouw die oog in oog staat met de dood tijdens de Holocaust. In de brief aan haar echtgenoot laat Vilma haar licht schijnen over de kern van het aanvaarden van omstandigheden zonder het geloof in de schoonheid van het leven en de hoop in de goedheid ervan te verliezen, met het volle vertrouwen dat liefde ons door en voorbij het einde draagt.

Engelse vertaling van Vilma’s laatste brief (origineel Tsjechisch):
“You, my only one, dearest, in isolation we are waiting for darkness. We considered the possibility of hiding but decided not to do it since we felt it would be hopeless. The famous trucks are already here, and we are waiting for it to begin. I am completely calm. You – my only and dearest one, do not blame yourself for what happened, it was our destiny. We did what we could. Stay healthy and remember my words that time will heal – if not completely then at least partially. Take care of the little golden boy and don’t spoil him too much with your love. Both of you – stay healthy, my dear ones. I will be thinking of you and Misa. Have a fabulous life, we must board the trucks. Into eternity, Vilma.”

Into Eternity is onderdeel van ‘Meetings with Remarkable Women- music inspired by women’s lives’, een serie over de menselijke (veer-)kracht. Vooral in deze uitdagende tijden, is het van belang om verhalen te delen waarin we kunnen ervaren dat er te midden van alle onrust altijd innerlijke vrede te vinden is.

Dansen in het duister

Posted by

Heerenveen 1940-1945. In de bij het ziekenhuis speciaal gebouwde barak voor besmettelijke ziekten waakt de jonge zuster Maartje Danse over haar patiënten. De Duitse militairen, die een eigen lazaret in de bomvrije kelder van het ziekenhuis hebben, wagen zich beslist niet in de ziekenbarak van zuster Maartje. Ideaal voor een Joods patiëntje als Flipje Kind, of voor de oude Joodse juffrouw Goedekoop om hier te verblijven. Intussen krijgt de jonge Hielke Wierda, chauffeur van de ziekenwagen, door zijn gedrag steeds meer problemen met de Duitsers. Waar kan hij als het nodig is een veilig onderkomen vinden? In het ziekenhuis, misschien?

In de grimmige laatste oorlogswinter wordt het drukker en drukker in het ziekenhuis, ook op de afdeling van kinderarts Bonne Dijkstra. Samen met het verplegend personeel en collega-artsen probeert hij er te zijn voor de vele zieke kinderen en zuigelingen, die onder de meest barre omstandigheden uit Limburg zijn geëvacueerd naar Friesland.

Tour de chant

Posted by

Nadja Filtzer is een nazaat van een Joodse familie die in 1928 vluchtte van Oekraïne naar Mexico. In de Broeker Kerk zal zij in het kader van Theater Na de Dam een gevarieerd programma brengen, waarin het ontheemd zijn maar ook het juist sterker worden door een traumatische voorgeschiedenis, vorm krijgen. Ze zal Nederlandstalige liederen zingen uit Mijn Zwervend Hart dat op 12 mei in zijn geheel in de Broeker Kerk wordt uitgevoerd. Daarnaast zingt ze in het Spaans, Jiddisch, Engels en Frans, vooral eigen nummers over gemis van familie, de gelijkwaardigheid van iedereen en tolerantie ten aanzien van elkaar.

1991

Posted by

‘t Barre Land speelt tijdens Theater na de Dam 1991 (Dubravka Ugresic) met als voorprogramma Notities over Nationalisme (George Orwell)

In 1991 vertelt toneelgezelschap ‘t Barre Land op basis van de essays van Dubravka Ugresic een palindroomverhaal dat zich afspeelt rond de oorlog in het voormalige Joegoslavië. Het verhaal heeft geen midden, geen begin en geen eind en kan zowel van links naar rechts als andersom gelezen worden. Het is een spel van perspectief en tijd, van spiegelende betekenissen en meerdere waarheden (of leugens). Ugresic schrijft dat in 1991 (ook een palindroom) – precies vijftig jaar na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Joegoslavië, deze zelfde oorlog weer opnieuw uitbreekt, als in een soort duivelse symmetrie. Het zijn weer dezelfde dorpen die worden platgebrand. Kinderen en kleinkinderen maken hetzelfde mee als hun ouders en grootouders. De Europeanen lijken aan het einde van de eeuw bezig met een ‘grote schoonmaak’ Ze maken hun huizen schoon. Ze halen genocides, oorlogen, het fascisme, concentratiekampen, dictaturen, oude haatgevoelens en slachtoffers uit de kast en hangen het historische repertoire van het kwaad te luchten. Dezelfde etnische en nationalistische sentimenten en symbolen worden weer opnieuw uit de kast gehaald. Precies vijftig jaar later, aan het begin van de jaren negentig van de twintigste eeuw zijn het geen ‘slechte Duitsers’ en ‘zwarte fascisten’, nee, nu worden de rollen verdeeld door de binnenlandse partijen.

Speciaal voor Theater na de Dam, begint de voorstelling vanuit een nieuw perspectief: Als voorprogramma worden er fragmenten gelezen van een andere essayist uit een ander land in een andere tijd: Notities over Nationalisme van George Orwell, geschreven in 1945 in Engeland. Terwijl de oorlog die over de hele wereld raast nog maar nauwelijks ten einde is, ontleedt Orwell het menselijke handelen en de politieke wereld vanuit een uiterst persoonlijk perspectief; net als Ugresic later. Op de avond van 4 mei probeert ‘t Barre Land in de algemene chaos, tussen de dol geworden klokken, die in deze nieuwe eeuw het verleden wegtikken in plaats van het heden, die het verleden wegtikken als de toekomst, of misschien stilstaan, het horloge gelijk te zetten…

“Indringende en tegelijk humorvolle hartverwarmende voorstelling (…). ” ★★★★ de Volkskrant

“Wat de drie acteurs in hun dynamische samenspel tonen, is dat de complexiteit en tegenstrijdigheid van Ugrešić’ werk inherent is aan de betekenis.” Het Parool

Wittgenstein 2. Aan de taal ligt het niet

Posted by

Een voorstelling van en met Theater Na de Dam-oprichter Bo Tarenskeen.

‘Wenen, 1923. Populisme grijpt om zich heen. Nepnieuws verblindt de massa. Gladde retoriek, de voertaal van propaganda, glipt door de filters van de kritische correctie. Met grote woorden wordt de alom groeiende afgunst gevoed. Woorden zijn niet onschuldig. Ze kunnen aansporen tot uitsluiting, verblinding, terreur. Taal kan vernietigen.

In 1923 komt de Weense Kring bijeen. Tegen de achtergrond van antidemocratische ontwrichting en demagogische dreiging – datzelfde jaar doen de nazi’s hun eerste greep naar de macht – probeert deze groep denkers de taal terug te brengen tot de essentie, te ontdoen van onduidelijkheid, valse logica en demagogisch misbruik. Taal moet helder, redelijk en zo wetenschappelijk mogelijk zijn. Als de taal helder is, zal het denken ook helder verlopen, denken ze. Iets wat die tijd wel kon gebruiken.

Ze gaan zo op in hun ideeën dat ze zich loszingen van de realiteit. Hun idealisme maakt hen blind voor de gevaren van hun tijd. Uiteindelijk staan ook zij met lege handen tegenover de overrompelende wijze waarop het populisme met taal als wapen de massa meekrijgt. Terwijl ze de taal en de ware betrekking op de wereld willen redden, zien ze niet hoe het nazisme bezig is de democratie tot op het bot te vernietigen. Aan de taal ligt het niet. Die is logisch. Die is duidelijk. Aan de taal kan het niet liggen.

In 2020 kwam theatermaker Bo Tarenskeen op het krankzinnige doch overzichtelijke idee om een elfdelige theaterreeks te maken over de logicus Ludwig Wittgenstein en zijn invloed op de wereld. Het eerste deel ging in 2021 in première. Na een uitverkochte tournee had deze een eveneens uitverkochte reprise in 2023.

Wittgenstein 1 gaf context aan Wittgensteins denken met een schets van zijn leven, zijn geestdriftig zoeken naar helderheid, logisch en ethisch. Wittgenstein 2 waagt zich aan een gevaarlijke analogie met onze tijd. Een wrang–komische voorstelling met vier spelers, over hoe het denken in zijn streven naar helderheid en waarheid zich loszingt van de realiteit.

“Bo Tarenskeen laat in tweede Wittgenstein-voorstelling mooi zien hoe machteloos het redelijke is.” De Theaterkrant, Keuze van de Criticus

Een ster verdwijnt

Posted by

Dit jaar is gekozen voor een theatervoorstelling, waarbij de vrijheid ‘verteld’ wordt door de ogen van overlevenden. Zij duiken onder in herinneringen en vertellen in het heden wat zij als kind hebben meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog.

Op deze avond wordt aan kinderen uit een schoolklas van de basisschool geschiedenisles gegeven over de oorlog. Wie uit de klas staat in directe verbinding met één van de vrienden van zijn opa en hoort uit eerste hand hoe het is en voelt om een Jodenster te dragen?

Laat u meevoeren door verhalen, theater en muziek.

De wortel van gras

Posted by

De wortel van gras is voor jong en oud het antwoord op de vragen en gedachten die u heeft als deze woorden voorbij komen: Jodenhaat, antisemitisme, discriminatie en ontkenning.

De voorstelling geeft een inkijk in wat er in werkkamp Betlem, Nederland en Silezië (nu Zuid Polen), heeft plaatsgevonden in de jaren 1939 tot 1945. Een verhaal van ongeloof en genialiteit. Niet te begrijpen en weerzinwekkend.

De voorstelling laat u zien wat Nazi-Duitsland voor de Nederlandse Joden in petto had. Een geniaal transportsysteem met een railinfrastructuur om de fabrieksmatige afslachting met dagelijkse treinladingen te voeden.

Dit ondersteunt door een fijnmazig ambtelijk administratief systeem met tussenstations in de vorm van semi getto’s of wel joodse werkkampen als Werkkamp Betlem aan het Amsterdam Rijnkanaal, een verzamel en transport-hub Westerbork en een kampensysteem in Silezië bestaande uit meerdere concentratie- en buitenkampen van onder andere Auschwitz.

Daarnaast probeerden de Nazi’s in 1944 en 1945 hun misdaden te camoufleren door tienduizenden joden, krijgsgevangenen en anderen te verplaatsen binnen het Reich. Om ze te onttrekken aan de geallieerden en ze in te zetten in de oorlogsindustrie veelal in onderaardse gangenstelsens. De zogenaamde dodenmarsen.

Na de bevrijding kwam het onvoorstelbare leed. De trauma’s van de overlevenden die tot op dag van vandaag, 80 jaar na dato doorwerken.

Heeft u de voorstelling De wortel van gras gezien, dan zijn de gevolgen van Jodenhaat, antisemitisme en discriminatie u duidelijk en kan van ontkenning geen sprake meer zijn.

https://youtu.be/meLHCixZsEM

Hoe mooi ze was

Posted by

Etty Hillesum is wereldberoemd geworden door haar dagboeken die ze bijhield tijdens de Tweede Wereldoorlog. Die dagboeken werden in 1981 uitgegeven onder de naam Het verstoorde leven. Ook nu is haar dagboek actueel en een inspiratiebron voor velen.

Zij maakte de keuze om haat niet met haat te bestrijden, maar met liefde. De vraag is: welke betekenis in het hier en nu heeft datgene waar Etty voor stond?

Dinette Kooiman neemt je mee in het leven van Etty Hillesum, met muziek van Theodorakis muzikaal ensemble onder leiding van Mattie De Ryck.

In de Illusie

Posted by

In de Illusie is een theatraal monument voor twee goochelaars en hun vrouwen en een levende herinnering aan joodse artiesten van voor de oorlog. Met weemoed, humor, variété en magische muziek.

Twee actrices, een goochelaar en drie muzikanten spelen het verhaal over twee joodse goochelaars: de beroemde Prof. Ben-Ali-Libi en de veel minder bekende Prof. Philippini. Beide zijn geboren in de provincie Groningen. We leren hun vrouwen kennen, Anna en Ida. Zij vertellen het verhaal over de goochelaars, maar ook hun eigen rol in de levens van deze mannen. Een goochelaar laat hun nummers zien en drie muzikanten verklanken met een klarinet, een viool, accordeon en zang de sfeer van de vooroorlogse jaren, waarin hun levens in de Joodse revue en cabaretwereld zich afspeelden.

Voor tickets, mail naar Stichting Hoop voor Hoog hammen.

Pianostemmen

Posted by

Pianostemmen gaat over het verleden van systematische roof van (voornamelijk) Joods bezit tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is een onderbelicht verhaal over een onrecht dat nog steeds voortduurt. Oude vleugels en piano’s vertellen het verhaal hoe Joodse inwoners in diverse Nederlandse steden uit hun huizen werden gehaald en hoe hun huizen vervolgens werden leeggeroofd door schattenjagers als Abraham Puls.

“Uitdagend concept wordt knap uitgevoerd” –  ★★★★​ NRC

“Het idee van regisseur Klemens Patijn van Tg Goed Gezelschap, eindregisseur Ria Marks, schrijver Wessel de Vries en componist Wiebe Gotink is zonder meer briljant: roofkunst is nog steeds actueel maar de verbinding met live uitgevoerde muziek geeft extra tragiek.” – Theaterkrant

De oude pianostemmer Jacobus Kromm leidt een teruggetrokken bestaan. Hij worstelt met zijn geweten over de verzameling piano’s en vleugels die hij in bezit heeft. Ontelbaar veel instrumenten heeft de pianostemmer in de loop van de jaren in bewaring gehad, gekocht, gerestaureerd, verhuurd en doorverkocht. Om de een of andere reden heeft hij van deze piano’s nooit afstand kunnen doen. Over de herkomst zwijgt hij liever.

Als de avond valt, laat Kromm zijn vingers over de toetsen glijden. Steeds vaker duiken er verhalen van vroeger op in zijn verwarde hoofd, steeds vaker hoort hij dissonanten. De pianostemmen keren zich gaandeweg tegen de oude man. Immers: gestolen goed gedijt niet. Ze vertellen als stille getuigen het verhaal over hun rechtmatige eigenaren. Het onzegbare wordt gegoten in een nieuwe compositie voor close-harmony voor meerdere klavieren.

For a look or a touch

Posted by

For a Look or a Touch (2007) is een opera van Jake Heggie gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een homoseksuele Joodse man die tijdens de Holocaust wordt vervolgd vanwege zijn seksuele geaardheid.  

Manfred Lewin, die zijn leven deelt met zijn partner Gad Beck. Als de nazi’s aan macht winnen, worden Manfred en Gad geconfronteerd met de gruwelijke keuzes die ze moeten maken om te overleven.   

For a Look or a Touch verkent thema’s als liefde, opoffering en de impact van vooroordelen en discriminatie. De opera werpt een licht op een minder bekend aspect van de Holocaust, namelijk de vervolging van homoseksuele mensen, en herinnert ons aan de menselijke veerkracht te midden van ondenkbare omstandigheden die momenteel pijnlijk actueel zijn. Het is een ontroerend en belangrijk werk dat de geschiedenis en het lijden van LHBTQIA+-mensen voor, tijdens en na de Holocaust eert en herdenkt.  

Voor aanvang vertonen we de documentaire waar deze opera op gebaseerd is, schuift u aan tafel voor een kleurrijk diner en woont u een gesprek bij over de huidige ontwikkelingen op het gebied van diversiteit en inclusie in de wereld van de klassieke muziek. Kijk hier voor meer informatie

Een deel van dit programma is gratis toegankelijk. 

Three miracles

Posted by

In this video, we are introduced to Mr. Eugeniusz, who tells his story as a witness of World War II and an inmate in an extermination camp. He was born in 1928 and this video was made when he was 93 (a year before his death). He held on, although the circumstances were dramatic.

The video can be viewed here.

After Memories

Posted by

They say: “one picture, a thousand words.” Artists from Theatre Brama, together with the youngest workshop group of the theatre, created a short video artwork inspired by the memories of senior citizens in WW2. In this video, you can see strong abstract images and small poetic scenes as a reflection but also as a comment of the artists and the kids on the memories of the senior citizens.

Petit déjeuner a l’atelier

Posted by

Seven young people gather in studio Marcel Hastir, the place where a boycott on the 20th train convoy was planned during World War II. Accompanied by the jazz of Holocaust survivor Simon Gronowski, the youngsters stage their dreams and nightmares about freedom, imprisonment, not belonging, and portray the story of young Simon, who jumped off the train to Auschwitz and was able to escape imprisonment and death.

N. 860 10

Posted by

Youngsters from Bratislava tell the story of three women that survived labour camps. In these stories we uncover inhumane conditions and the struggle for life of mother, daughter and sister during the second World War. The stories of three women whose will to live was greater than anything else…

Safe space

Posted by

Where do you feel yourself protected? With whom? In the wild or in a sealed space? What things surrounds you? Where is your home?

17 teenagers from Budapest researched what safety means to them. The starting points were personal memories of five ladies who survived the holocaust. Through those conversations, the youngsters ended up questioning their contemporary mental environment. 

We are memory 2024

Posted by

Each edition of ‘We Are Memory’ by Memory of Nations Theatre in Prague showcases diverse art genres, from drama via dance to fine art. This year’s performance is a collaboration with students from Charles University’s Department of Art Education, blending visual installations, video art, acting, and dance.

The venue, Fair Trade Palace (Headquarters National Gallery in Prague), holds poignant historical significance as a Nazi assembly point for victims before deportations to concentration camps. Students encountered powerful stories of individuals whose life experiences offer insights into dark chapters of history. Some of them have integrated visual arts into their professional lives, such as academic painter Helga Hošková-Weissová (1929) and graphic designer Jana Dubová (1926). This duo is complemented by a doctor of natural sciences Michaela Vidláková (1936), Czech historian Toman Brod (1929) and the renowned dance choreographer and former artistic director of legendary Laterna Magika Theatre, Zdeněk Prokeš (1956). When meeting with the students, all of these survivors mentioned how lucky they were to have stayed with their mother, to have found love, to have survived, and this inspired us to name the performance „Luck“, emphasizing that not everyone had it.

The performance is produced with the support of the State Culture Fund of the Czech Republic, the Holocaust Victim Endowment Fund, Prague City Hall, Theater Na de Dam, National Gallery in Prague, Art re Use, Charles University – Department of Art Education. 

Muziek in Verzet

Posted by

Muziek in Verzet is een nieuw programma van Blond & Blauw theater in samenwerking met de NS.

LOFZANG op muziek in verzet.
Historisch theatercabaret met repertoire van artiesten en muzikanten uit de bezettingstijd.
Verhalen en liedjes over verdriet, verzet en ongehoorzaamheid tijdens de oorlogsjaren.
Vondsten die bijna nooit meer te horen zijn uit de onderduik, de kampen, verboden muziek en zelfs gewoon amusement.

U kunt naar binnen via de ingang met de koninklijke deuren en trap vanaf het Stationsplein aan de voorkant van Centraal Station. De deuren gaan een half uur voor aanvang open.

De Steen in mijn mond

Posted by

‘En vannacht is het oorlog geworden…
Ging helemaal vanzelf…
Hoefden we niks voor te doen…
Hoefden we niks voor te kunnen…
Dat deden de Duitsers voor ons
gratis en voor niks…’
Ze is een meisje als ze de oorlog ingaat…
Ze is geen meisje meer als ze de oorlog weer uitloopt…
Ondertussen is ze veel te snel volwassen geworden…

De steen in mijn mond is een aangrijpende voorstelling geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van het Eindhovense meisje Marietje tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was negen toen de oorlog begon, ze was veertien toen het zuiden van Nederland werd bevrijd. In die paar jaar voltrok er zich een groot drama in haar gezin, waarna haar leven nooit meer hetzelfde zou zijn.

De prachtige beeldende tekst van schrijver Peer Wittenbols – geïnspireerd op het levensverhaal van zijn eigen moeder – maakt het leven van een kind tijdens de oorlog invoelbaar. De steen in mijn mond gaat over verlies, verwerking en vergeving. Maar ook over veerkracht dankzij nuchterheid, humor en een ijzeren vertrouwen in het goede van de medemens.

Actrice Juul Vrijdag, bekend van de succesvolle voorstelling Je kunt me gerust een geheim vertellen, speelt de monoloog. De steen in mijn mond wordt geregisseerd door Madeleine Matzer.

De voorstelling gaat op 5 mei 2024 in première in de barak van het Nationaal Monument Kamp Vught. Deze locatie is bijzonder vanwege het feit dat een deel van het verhaal zich hier heeft afgespeeld en het jaar 2024 tachtig jaar bevrijding in Brabant markeert.

De voorstelling speelt op meer data, zie hier de gehele speellijst.

In Carré: Waar wij voor strijden

Posted by


Te midden van een wereld die steeds killer, technologischer en chaotischer wordt, probeert op de avond van de Nationale Dodenherdenking een man een pleidooi te houden voor de waarde van kunst, kritisch denken en durven twijfelen. De tijdgeest is tegen hem en de wereld eist van hem dat hij zich stilhoudt. Er is geen plek voor zijn opvattingen over schoonheid, waarheid en vrijheid die uit een andere tijd lijken te komen. Zelfs het muziekensemble dat hij mag aankondigen, lijkt vijandig te staan tegenover de hartstochtelijke doch eenzame bewondering waarmee hij hen recht wilt doen…

Een beklemmende voorstelling over de gevolgen van extremisme.

Op 4 mei 2023 staat Jacob Derwig eenmalig in de piste van Carré. Toneelschrijver Bo Tarenskeen schreef speciaal voor deze avond een toneeltekst over het geweld van de taal en de reddende werking van muziek. Violiste Liza Ferschtman stelt voor deze avond een muziekensemble samen.


Theater Na de Dam in Carré
Jaarlijks produceert Theater Na de Dam op 4 mei, in het kader van de Nationale Dodenherdenking, een avond in de piste van Carré en initieert daarbij ontmoetingen tussen kunstenaars die nooit eerder samenwerkten. Zo maakten verschillende schrijvers samen een voorstelling over ons Indische oorlogsverleden, kruiste Wende de degens met Typhoon en Adriaan van Dis en danste Pierre Bokma met Igone de Jongh.

Cast Jacob Derwig speelde onder andere in de tv-serie Klem en in de films Bankier van het verzet en Publieke werken. Voor zijn werk werd hij bekroond met twee Louis d’Ors en een Gouden Kalf. Liza Ferschtman is een gelauwerd violist die als soliste met een groot aantal orkesten over de hele wereld heeft gespeeld. Ze was 14 jaar directeur van het Delft Chamber Music Festival. Bo Tarenskeen is naast toneelschrijver ook theatermaker en medeoprichter van Theater Na de Dam. Paul Knieriem is theaterregisseur en sinds 2019 artistiek directeur van de Toneelmakerij, Amsterdam.

Muziek:
Johannes Brahms(1833-1897)
uit: Piano trio no.3 op.100 in c klein.
-Allegro Energico
-Presto non assai
-Allegro Molto

Franz Schubert( 1797-1828)
uit: Piano Trio op.99 in Bes groot
-Allegro Moderato