Monument

Posted by

In de manier waarop we spreken over oorlog, waarop we oorlog herdenken, komt het zo snel tot polarisatie. Tot kant kiezen, tot meningen vormen, tot de neiging te denken alles te moeten weten. Zeker in combinatie met een tijd waarin alles zo snel gaat, dat een minuut stil zijn al een hele uitdaging is.

VegeLijf creëert een ruimte die eenzelfde functie heeft als een oorlogs- of vredesmonument. Zo’n sculptuur geeft mensen de ruimte om gewoon even te zijn en de associaties de vrije loop te laten, die soms weer leiden tot herkenning van persoonlijke ervaringen of een onverklaarbare emotie. Je kunt een uur blijven hangen bij dat beeld, zonder oordeel, zonder te hoeven praten, zonder een goede of foute ervaring.

In Monument nodigen Hali Neto en Luuk Weers van mimecollectief VegeLijf je uit voor een route langs levende sculpturen. Lijven die fysiek balans zoeken, die harmonieus versmelten of star tegenover elkaar staan, die terug- of vooruitkijken. Jij als bezoeker krijgt de ruimte om, net als bij een sculptuur, dichtbij te komen, afstand te nemen, je te vervelen of ontroerd te raken. Museum meets mimevoorstelling meets meditatieruimte meets stadsplein.

Over VegeLijf
VegeLijf is ontstaan in het laatste jaar van de Mimeopleiding die Luuk Weers en Hali Neto samen volgden. Ze maakten de afstudeervoorstelling Primordial, die een poging deed het pure lichaam te vangen. Sindsdien creëren, experimenteren en spelen Luuk en Hali samen in hun werk. Met de beeldende kracht van bewegende, vervreemdende sculpturen maakt VegeLijf voorstellingen, die trachten mensen de schoonheid of fragiliteit van het lichaam te laten ervaren, of eigenlijk: de schoonheid ván de fragiliteit.

INDO GO HOME

Posted by

Na de Japanse bezetting van Nederlands-Indië volgde een gewelddadige periode die leidde tot de onafhankelijkheid van Indonesië. Meer dan honderdduizend Indische Nederlanders moesten hun geboortegrond verlaten en de oversteek maken naar Nederland. Een land, nog herstellende van de Duitse bezetting, dat niet op hen zat te wachten.

In haar solo Indo go home onderzoekt de Indische theatermaker Nicole Vervloed de heimwee van drie generaties Indische Nederlanders en de vragen waar ze zelf mee worstelt. Wat heb je aan je Indische wortels als je niet naar de toko durft omdat je bang bent niks te herkennen? Wat betekent het thuis te willen komen in een land waar je niet eens geboren bent? Welke verantwoordelijkheid heb je nu je je geschiedenis kent?

Terug Weg

Posted by

Stel, je wilt het verhaal vertellen van twee mensen die terugkeerden uit de oorlog. Waar moet je dan beginnen? Bij die oorlog? Bij de terugkeer? En hoe eindig je zo’n verhaal?

Kun je überhaupt een verhaal tot een einde brengen als dat verhaal nog steeds bezig is, maar dan met andere hoofdrolspelers, en zich in onze ooghoeken, langs de randen van ons blikveld, in talloze onzichtbare en onderhuidse vertakkingen afspeelt?

In 2021 maakte Lot van Lunteren een solo voor Theater Na de Dam die vanwege de coronamaatregelen alleen besloten is gespeeld. In 2022 kwam Lot terug met Terug Weg in de Verkadefabriek Den Bosch. In 2023 is de voorstelling te zien in Groningen en Amsterdam.

Lees hier het interview met Lot.

Een nummer mijn naam

Posted by

Een indringend portret van een jonge Joodse vrouw, de 19-jarige Flora, die als enige van haar familie verschillende concentratiekampen wist te overleven. Ze weet zich een plaats te verwerven in het kamporkest. Hieruit put ze de kracht om zich staande te houden onder deze uiterst moeilijke omstandigheden.

Begint 4 mei direct na de twee minuten stilte, mail om kaarten te reserveren.

Dr. Jazz

Posted by

Club Duif ontrafelt het opmerkelijke leven van Dr. Jazz: Een vooraanstaand naziofficier die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog ontpopt tot ambassadeur en beschermer van de jazz. Hij noemt zichzelf Dr. Jazz. Dr. Jazz trekt zich weinig aan van het jazzverbod van Adolf Hitler en laat zich in uniform fotograferen met de befaamde gipsyjazzgitarist Django Reinhardt die hij zelfs de hand boven het hoofd houdt. Hij schrijft nieuwsbrieven over jazz die aan het Duitse front heimelijk worden gelezen.

Tegelijkertijd blijft hij loyaal aan diezelfde Hitler door als luchtmachtofficier te strijden voor de overwinning van het Derde Rijk. Zijn vermogen om het onverenigbare te verenigen, fascineert de makers van deze voorstelling.

Gedreven door zijn persoonlijke fascinatie voor jazz en geschiedenis brengt theatermaker Daniël van Duijvenbooden samen met drie top (jazz)muzikanten de wereld van Dr. Jazz tot leven met eigen teksten, poëzie van Jules Deelder en soundscapes. En met onweerstaanbare live jazzmuziek. Club Duif brengt een ode aan de jazz, die sinds de Tweede Wereldoorlog definitief symbool staat voor vrijheid en rebellie. Voorgoed.

Altijd. Jazz was. Jazz is. Jazz blijft.
J.A. Deelder

Club Duif‍
Club Duif is opgericht in 2023 en maakt muziektheater en andere (podium)kunst. Gecreëerd en gepresenteerd door een wisselende samenstelling van kunstenaars, makers en anderen in uiteenlopende disciplines, met als vaste waarde theatermaker Daniël van Duijvenbooden. Club Duif wil verrassend werk maken waarin kunst gevierd en bevraagd wordt en dat vanuit een eigenzinnige invalshoek ingaat op dat wat er vandaag de dag leeft in de maatschappij.

De brieven van Mia / 9+

Posted by

Wanneer het Syrische meisje Laila voor een vrijwilligersproject van school moet opruimen op de zolder bij de oude Joodse meneer Isa Cohen, stuit zij op een stapel oude brieven. De brieven blijken afkomstig van Mia, de in de Tweede Wereldoorlog verdwenen jeugdliefde van meneer Cohen. Vastberaden besluit Laila om het mysterie rondom de brievenschrijfster te ontrafelen. Samen met meneer Cohen komt ze terecht in een spannende speurtocht door het verleden naar het lot van Mia. Wie was die Mia en wat is er met haar gebeurd? En zou het kunnen zijn dat ze de oorlog heeft overleefd?

De Brieven van Mia is een spannende, poëtische en muzikale voorstelling over een onwaarschijnlijke vriendschap tussen twee mensen uit twee verschillende werelden. Het is een verhaal waarin heden en verleden elkaar ontmoeten. Een verhaal over hoop en troost, over liefde en haat, over een nieuw begin na een pijnlijk geschiedenis. De Brieven van Mia is geïnspireerd op het gelijknamige en succesvolle boek van Astrid Sy.

Van de makers van Woestijnjasmijntjes die in 2018 werd genomineerd voor de Zapp Theaterprijs en de Taalunie Toneelschrijfprijs. De voorstelling is op 3 mei te zien in Carré (première), Amsterdam en op 4 mei in de Verkadefabriek, Den Bosch. Daarna toert de voorstelling door het land.

EEN ONDERGRONDSE

Posted by

Jongeren uit ‘s-Hertogenbosch verdiepten zich onder leiding van beeldend kunstenaar Marieke Schellekens in de geschiedenis van hun stad ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij spraken met ouderen over hoe het was jong te zijn in oorlogstijd. Deze gesprekken, vol herinneringen en verhalen, vormen samen met ander bronmateriaal de basis van de voorstelling EEN ONDERGRONDSE.

‘We hoorde dat er in Aleppo (2016) een jongen leefde die te midden van het oorlogsgeweld een ondergrondse speelplek voor kinderen bouwde.’ Wij zijn benieuwd wie TOEN (1940-1945), de kinderen de oorlog lieten vergeten en hoe zij ervoor zorgden dat schuilen weer spelen werd. Daarom bouwen we een ondergrondse plek waar wij kunnen spelen, stil worden en verhalen kunnen doorvertellen aan ons publiek. EEN ONDERGRONDSE is een poëtische beleving over schuilen en spelen gemaakt door jonge Bossche spelers en bouwers van KLEIN VERZET.

Tijdens de negende editie van Theater Na de Dam spelen gelijktijdig 28 jongerenvoorstellingen, allen gebaseerd op gesprekken met ouderen over de oorlog. Van Sittard tot Groningen en van Den Haag tot Arnhem klinken voor even de stemmen van toen in het nu.

Speelt ook op 3 mei 2018 om 20.00u en is onderdeel van het middagprogramma van het Bevrijdingsfestival Brabant.

Een Zaterdagmiddag

Posted by

Theater Na de Dam benadert elk jaar theatermakers met de vraag of zij speciaal voor 4 mei een nieuwe voorstelling willen maken die betrekking heeft op de Tweede Wereldoorlog. In dat kader presenteert Simon Heijmans dit jaar Een Zaterdagmiddag.

Cokky van Dongen en Simon Heijmans, zijn en spelen moeder en zoon. In Een Zaterdagmiddag spreken zij voor het eerst over wat de moeder in de Tweede Wereldoorlog overkomen is. Een verhaal dat tot dan toe altijd enkel in bijzinnen werd benoemd. Een voorstelling over hoe verwachtingen nog generaties lang door kunnen werken en hoe toeval grote gevolgen kan hebben.

Naar een boek van Bert Wagendorp.

“Mijn moeder heeft de woorden gevonden. De tijd heeft haar herinneringen gepolijst, afgesleten moet je misschien zeggen, zodat ze er tekst bij durft te maken.”

Deze voorstelling speelt ook op 3 mei om 20:15

Klein verzet

Posted by

Klein Verzet

Ik denk
Ik twijfel
Ik draai
Ik maak een vuist
haal mijn schouders op en zeg
Ik weet het niet
schreeuw
Ik weet het niet

Klein Verzet is een poëtische theatermanifestatie over strijden, durven, bang zijn, niet weten en willen bewegen.
In dit bijzondere theaterproject staat de ontmoeting centraal tussen ouderen die als kind de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt en jonge spelers met verschillende achtergronden.
De jongeren spreken de Bossche ouderen over hun ervaring van lang geleden en stellen vragen aan zichzelf en de ander over de wereld van nu. Over hoe verzet er toen uitzag en waar je je nu tegen kunt verzetten.

Het publiek wordt meegenomen op een theaterroute door het historische centrum van ’s-Hertogenbosch, langs plekken waar een persoonlijk verhaal achter schuilgaat. Een van de bijzondere locaties is de oude synagoge van de Joodse gemeenschap (nu een concertzaal), waar na de oorlog een boom groeide en ook vandaag muziek zal klinken.

“Jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan de vraag aan de ander stellen”

Remco Campert

Op 5 mei is er op het Bevrijdingsfestival Brabant een kunstinstallatie te zien uit de voorstelling Klein Verzet.

speelt ook op donderdag 5 mei om 11:00

Wie niet weg is…

Posted by

In een voormalig schoolgebouw klinken de echo’s van kinderstemmen. Op onverwachte plekken duiken onverwachte beelden en verhalen op. Verstoppen, onderduiken, geen afscheid nemen, want dan is het echt,  echt weg.  

Dit jaar start voor het eerst een jongerenproject in het kader van Theater Na de Dam in ’s Hertogenbosch. Een groep van achttien jonge spelers stelt vragen over het leven in hun stad tijdens de Tweede Wereldoorlog. Samen met twee theatermakers gingen zij hierover in gesprek met ouderen die jong waren ten tijde van de oorlog. We nemen je mee op een theatrale route door het gebouw. Een route langs levens, gebeurtenissen en verhalen om wie (niet) weg is een gezicht te geven. Soms speels, soms ernstig, soms samen, soms alleen.

Wie is weg?
Wie niet?
Waar ga je naartoe?
Wie komt er terug?
Wie is waar?
Wat is waar
Wie niet weg is, is gezien. Ik tel tot 10.

Speellijst

4 mei 16:00 uur
4 mei 21:00 uur
5 mei 16:00 uur 

Dit project komt tot stand in samenwerking met Stichting Bosse Nova, Theaterfestival Boulevard, Festival Cement & Theater Artemis. Stuur een e-mail naar info@wienietwegis.nl om je aan te melden.