Ik had het moeten weten

Posted by

Over het geweten van Traudl Junge, de laatste secretaresse van Hilter.

De 22-jarige Traudl uit München wil danseres worden. Maar dan breekt de oorlog uit en alles wordt anders. Op zoek naar avontuur wordt ze – tot haar eigen verbazing – in 1942 de secretaresse van Adolf Hitler. Ze brengt vele dagen met hem door en leert hem kennen als een vriendelijk en vaderlijk figuur. Pas als de oorlog afgelopen is, vraagt Traudl zich af of ze meer vragen had moeten stellen bij de man voor zie ze werkte. Had ze het moeten weten?

Met Ik had het moeten weten duikt Theatergroep De Jonge Honden in de dagboeken van de secretaresse van Adolf Hitler. Met 17 jongeren wordt een indringend beeld opgeroepen van hoe het was om in de alledaagse nabijheid te verkeren van de meest gevreesde dictator van de 20ste eeuw. Hoe kom je in zo’n situatie terecht? Waar had je een andere afslag kunnen nemen? En in hoeverre ben je medeplichtig aan alles wat je baas gedaan heeft?

Het verraad

Posted by

Het verraad is het waargebeurde verhaal van de Joodse Ans van Dijk die in de oorlog meer dan 200 ondergedoken Joden heeft verraden. Zij is als enige vrouw na de oorlog, nadat koningin Wilhelmina gratie geweigerd had, geëxecuteerd. De vorig jaar overleden theatermaker Helmert Woudenberg maakte er een toneelstuk (De Jodenverraadsters) over en een Podcast voor de NTR. Regisseur Peter van Bokhorst schreef uiteindelijk het derde script. Een combinatie van het voorgaande en hiermee is het verhaal nu compleet.

Als de deportaties beginnen helpt de Amsterdamse hoedenmaakster Ans van Dijk Joden aan onderduikadressen en valse persoonsbewijzen. Begin 1943 moet ze zelf onderduiken. Een paar maanden later wordt ze verraden. De Amsterdamse politie stelt haar voor de keuze: als ‘strafgeval’ naar een werkkamp in Polen of V-vrouw worden voor het Bureau Joodse Zaken om Joden op te sporen. Om haar leven te redden kiest ze voor het laatste. In een periode van vijftien maanden verraadt Van Dijk tientallen onderduikers in onder meer Amsterdam, Baarn, Zeist en Soest. Ans van Dijk was lesbisch. Is het toeval dat de enige vrouw die na de bevrijding geëxecuteerd is Joods en homoseksueel was, terwijl de levens van de vele tientallen Duitse en Nederlandse organisatoren van de moord op meer dan honderdduizend Nederlandse Joden gespaard bleven?

Erfenis van de Stilte

Posted by

Ontdek de kracht van verhalen in “Erfenis van de Stilte”, een jongerenvoorstelling gepresenteerd tijdens Theater Na de Dam op 4 mei 2024 om 21:00. In Termunten verbindt een groep jongeren onder leiding van theatermakers Afra Rijkhoff en Sarah van der Meere van DRUKCollectief de verhalen van toen en nu. Door persoonlijke gesprekken met (familieleden van) ooggetuigen en diepgaand onderzoek, belichten de jongeren hoe het was om jongere te zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wat zijn de verschillen en wat zijn de overeenkomsten? “Erfenis van de Stilte” nodigt het publiek uit om te reflecteren op de impact van oorlog op jonge levens en herinnert ons eraan dat de erfenis van stilte door de generaties heen blijft resoneren. Mis deze indrukwekkende voorstelling niet op deze bijzondere avond van herdenking en verbinding.

Theater Na de Dam JONG
Tijdens de vijftiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 400 jongeren in 46 projecten door heel Nederland zich in om de herdenking op 4 mei van extra betekenis te voorzien. Onder begeleiding van een professionele theatermaker gaan de jongeren in gesprek met (familieleden van) ooggetuigen, over hun herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Deze gesprekken, samen met andere bronmaterialen over de Tweede Wereldoorlog, vormen de basis van de jongerenvoorstellingen.

Struikelstenen

Posted by

Struikelstenen is een muzikale vertelvoorstelling gebaseerd op de novelle Drie Rode Rozen van Abel J. Herzberg.

Verteller Marius Gosschalk vertelt over de joodse kleermaker Salomon Zeitscheck die in de oorlog zijn vrouw, zijn kinderen en 82 familieleden is verloren.
De voorstelling begint bij de vijf struikelstenen die voor het huis liggen waar de familie Zeitscheck voor het laatst gezamenlijk in vrijheid en vrede heeft gewoond. Voor ieder gezinslid een struikelsteen. Achter iedere struikelsteen een persoonlijk verhaal. Vandaag gaat het over het verhaal achter de struikelsteen van Salomon Zeitscheck. Er is namelijk een koffer gevonden, zoals er na de oorlog zovele koffers gevonden zijn. In die koffer zaten drie brieven die Zeitscheck aan de bijbelse figuur Job heeft geschreven. Hij vond aan het einde van zijn leven in Job een lotgenoot, gesprekspartner en steeds meer een goede vriend. Via die brieven worden wij deelgenoot van Zeitscheck’s zoektocht naar het waarom van het grote leed dat hem is overkomen en waar hij, via Job, God ter verantwoording voor wil roepen.

Verteller Marius Gosschalk wordt hierin bijgestaan door de musici Rossi Ovtcharova (viool) en Izhar Elias (gitaar) die deze vertelling muzikaal ondersteunen.

Nageslacht

Posted by

Nageslacht gaat over oorlog. Veel verschillende wapens worden ingezet; één ervan is geweld tegen vrouwen. Deze voorstelling gaat over dat geweld en over een vrouw, die ondanks haar weerbaarheid alles kwijtraakt. De voorstelling onthult stapje voor stapje wat er is gebeurd en waarom de vrouw handelt zoals ze handelt. Geen oordeel, maar als toeschouwer zelf tot een oordeel komen.

Reserveer door een mail te sturen.

Dansen in het duister

Posted by

Heerenveen 1940-1945. In de bij het ziekenhuis speciaal gebouwde barak voor besmettelijke ziekten waakt de jonge zuster Maartje Danse over haar patiënten. De Duitse militairen, die een eigen lazaret in de bomvrije kelder van het ziekenhuis hebben, wagen zich beslist niet in de ziekenbarak van zuster Maartje. Ideaal voor een Joods patiëntje als Flipje Kind, of voor de oude Joodse juffrouw Goedekoop om hier te verblijven. Intussen krijgt de jonge Hielke Wierda, chauffeur van de ziekenwagen, door zijn gedrag steeds meer problemen met de Duitsers. Waar kan hij als het nodig is een veilig onderkomen vinden? In het ziekenhuis, misschien?

In de grimmige laatste oorlogswinter wordt het drukker en drukker in het ziekenhuis, ook op de afdeling van kinderarts Bonne Dijkstra. Samen met het verplegend personeel en collega-artsen probeert hij er te zijn voor de vele zieke kinderen en zuigelingen, die onder de meest barre omstandigheden uit Limburg zijn geëvacueerd naar Friesland.

Vrouwe Fortuna

Posted by

Op 14 mei 1940 bombarderen de Duitsers Rotterdam en ligt het leven van Jan Willem in puin. Hij heeft geluk dat hij juist die dag niet op kantoor is, maar naar een klant net buiten de stad. Zijn familie heeft minder geluk, net als veel mensen van kantoor. Hij vindt onderdak bij Ome Cor; een binnenvaartschipper.  En zo komt het dat Jan Willem met het binnenvaartschip van zijn oom, afgeladen vol met Rotterdams puin in de nog jonge Noordoostpolder terechtkomt. Een plek waar ze ieder paar handen kunnen gebruiken. Om de dijken te verzwaren, om de polder te ontginnen. Jan Willem besluit te blijven, want wie wacht er nog op hem in Rotterdam? Niemand.

De Rotterdamse Razzia van ’44 Bezongen

Posted by

In de muziektheatervoorstelling De Razzia van ’44 Bezongen komen verhalen en liedjes aan bod over de dwangarbeiders die tijdens de grote razzia van 10 en 11 november 1944 uit Rotterdam en Schiedam werden afgevoerd.

Meesterverteller Roland Vonk en actrice Daisy Hagendoorn wekken de geschiedenis tot leven. De meeste van de liedjes die gespeeld worden, hebben vermoedelijk voor het laatst geklonken in een Duitse barak of bij een reünie kort na de oorlog. Bij sommige teksten is zelfs geen muziek overgeleverd. Die is geschreven door de heren van trio De Flamingo’s: Peter de Koning (contrabas), Ted Koninkx (gitaar) en Pieter Ubbels (saxofoon). Het trio wordt aangevuld met Erik de Reus op piano, die ook de arrangementen maakt.

Het Razzia monument
Aanleiding voor de voorstelling is de officiële onthulling van het Razzia-monument in november 2023 ter herdenking van de slachtoffers uit Rotterdam en Schiedam. Het monument, een kunstwerk gemaakt door Rotterdamse Anne Wenzel, is een initiatief van twee zoons van Rotterdamse dwangarbeiders, René Versluis en Jan Willem Cleijpool. Het staat in het plantsoen naast het Van Ommerenhaventje aan de Parkkade in Rotterdam.

1991

Posted by

‘t Barre Land speelt tijdens Theater na de Dam 1991 (Dubravka Ugresic) met als voorprogramma Notities over Nationalisme (George Orwell)

In 1991 vertelt toneelgezelschap ‘t Barre Land op basis van de essays van Dubravka Ugresic een palindroomverhaal dat zich afspeelt rond de oorlog in het voormalige Joegoslavië. Het verhaal heeft geen midden, geen begin en geen eind en kan zowel van links naar rechts als andersom gelezen worden. Het is een spel van perspectief en tijd, van spiegelende betekenissen en meerdere waarheden (of leugens). Ugresic schrijft dat in 1991 (ook een palindroom) – precies vijftig jaar na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Joegoslavië, deze zelfde oorlog weer opnieuw uitbreekt, als in een soort duivelse symmetrie. Het zijn weer dezelfde dorpen die worden platgebrand. Kinderen en kleinkinderen maken hetzelfde mee als hun ouders en grootouders. De Europeanen lijken aan het einde van de eeuw bezig met een ‘grote schoonmaak’ Ze maken hun huizen schoon. Ze halen genocides, oorlogen, het fascisme, concentratiekampen, dictaturen, oude haatgevoelens en slachtoffers uit de kast en hangen het historische repertoire van het kwaad te luchten. Dezelfde etnische en nationalistische sentimenten en symbolen worden weer opnieuw uit de kast gehaald. Precies vijftig jaar later, aan het begin van de jaren negentig van de twintigste eeuw zijn het geen ‘slechte Duitsers’ en ‘zwarte fascisten’, nee, nu worden de rollen verdeeld door de binnenlandse partijen.

Speciaal voor Theater na de Dam, begint de voorstelling vanuit een nieuw perspectief: Als voorprogramma worden er fragmenten gelezen van een andere essayist uit een ander land in een andere tijd: Notities over Nationalisme van George Orwell, geschreven in 1945 in Engeland. Terwijl de oorlog die over de hele wereld raast nog maar nauwelijks ten einde is, ontleedt Orwell het menselijke handelen en de politieke wereld vanuit een uiterst persoonlijk perspectief; net als Ugresic later. Op de avond van 4 mei probeert ‘t Barre Land in de algemene chaos, tussen de dol geworden klokken, die in deze nieuwe eeuw het verleden wegtikken in plaats van het heden, die het verleden wegtikken als de toekomst, of misschien stilstaan, het horloge gelijk te zetten…

“Indringende en tegelijk humorvolle hartverwarmende voorstelling (…). ” ★★★★ de Volkskrant

“Wat de drie acteurs in hun dynamische samenspel tonen, is dat de complexiteit en tegenstrijdigheid van Ugrešić’ werk inherent is aan de betekenis.” Het Parool

Wittgenstein 2. Aan de taal ligt het niet

Posted by

Een voorstelling van en met Theater Na de Dam-oprichter Bo Tarenskeen.

‘Wenen, 1923. Populisme grijpt om zich heen. Nepnieuws verblindt de massa. Gladde retoriek, de voertaal van propaganda, glipt door de filters van de kritische correctie. Met grote woorden wordt de alom groeiende afgunst gevoed. Woorden zijn niet onschuldig. Ze kunnen aansporen tot uitsluiting, verblinding, terreur. Taal kan vernietigen.

In 1923 komt de Weense Kring bijeen. Tegen de achtergrond van antidemocratische ontwrichting en demagogische dreiging – datzelfde jaar doen de nazi’s hun eerste greep naar de macht – probeert deze groep denkers de taal terug te brengen tot de essentie, te ontdoen van onduidelijkheid, valse logica en demagogisch misbruik. Taal moet helder, redelijk en zo wetenschappelijk mogelijk zijn. Als de taal helder is, zal het denken ook helder verlopen, denken ze. Iets wat die tijd wel kon gebruiken.

Ze gaan zo op in hun ideeën dat ze zich loszingen van de realiteit. Hun idealisme maakt hen blind voor de gevaren van hun tijd. Uiteindelijk staan ook zij met lege handen tegenover de overrompelende wijze waarop het populisme met taal als wapen de massa meekrijgt. Terwijl ze de taal en de ware betrekking op de wereld willen redden, zien ze niet hoe het nazisme bezig is de democratie tot op het bot te vernietigen. Aan de taal ligt het niet. Die is logisch. Die is duidelijk. Aan de taal kan het niet liggen.

In 2020 kwam theatermaker Bo Tarenskeen op het krankzinnige doch overzichtelijke idee om een elfdelige theaterreeks te maken over de logicus Ludwig Wittgenstein en zijn invloed op de wereld. Het eerste deel ging in 2021 in première. Na een uitverkochte tournee had deze een eveneens uitverkochte reprise in 2023.

Wittgenstein 1 gaf context aan Wittgensteins denken met een schets van zijn leven, zijn geestdriftig zoeken naar helderheid, logisch en ethisch. Wittgenstein 2 waagt zich aan een gevaarlijke analogie met onze tijd. Een wrang–komische voorstelling met vier spelers, over hoe het denken in zijn streven naar helderheid en waarheid zich loszingt van de realiteit.

“Bo Tarenskeen laat in tweede Wittgenstein-voorstelling mooi zien hoe machteloos het redelijke is.” De Theaterkrant, Keuze van de Criticus

Een ster verdwijnt

Posted by

Dit jaar is gekozen voor een theatervoorstelling, waarbij de vrijheid ‘verteld’ wordt door de ogen van overlevenden. Zij duiken onder in herinneringen en vertellen in het heden wat zij als kind hebben meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog.

Op deze avond wordt aan kinderen uit een schoolklas van de basisschool geschiedenisles gegeven over de oorlog. Wie uit de klas staat in directe verbinding met één van de vrienden van zijn opa en hoort uit eerste hand hoe het is en voelt om een Jodenster te dragen?

Laat u meevoeren door verhalen, theater en muziek.

De wortel van gras

Posted by

De wortel van gras is voor jong en oud het antwoord op de vragen en gedachten die u heeft als deze woorden voorbij komen: Jodenhaat, antisemitisme, discriminatie en ontkenning.

De voorstelling geeft een inkijk in wat er in werkkamp Betlem, Nederland en Silezië (nu Zuid Polen), heeft plaatsgevonden in de jaren 1939 tot 1945. Een verhaal van ongeloof en genialiteit. Niet te begrijpen en weerzinwekkend.

De voorstelling laat u zien wat Nazi-Duitsland voor de Nederlandse Joden in petto had. Een geniaal transportsysteem met een railinfrastructuur om de fabrieksmatige afslachting met dagelijkse treinladingen te voeden.

Dit ondersteunt door een fijnmazig ambtelijk administratief systeem met tussenstations in de vorm van semi getto’s of wel joodse werkkampen als Werkkamp Betlem aan het Amsterdam Rijnkanaal, een verzamel en transport-hub Westerbork en een kampensysteem in Silezië bestaande uit meerdere concentratie- en buitenkampen van onder andere Auschwitz.

Daarnaast probeerden de Nazi’s in 1944 en 1945 hun misdaden te camoufleren door tienduizenden joden, krijgsgevangenen en anderen te verplaatsen binnen het Reich. Om ze te onttrekken aan de geallieerden en ze in te zetten in de oorlogsindustrie veelal in onderaardse gangenstelsens. De zogenaamde dodenmarsen.

Na de bevrijding kwam het onvoorstelbare leed. De trauma’s van de overlevenden die tot op dag van vandaag, 80 jaar na dato doorwerken.

Heeft u de voorstelling De wortel van gras gezien, dan zijn de gevolgen van Jodenhaat, antisemitisme en discriminatie u duidelijk en kan van ontkenning geen sprake meer zijn.

https://youtu.be/meLHCixZsEM

Hoe mooi ze was

Posted by

Etty Hillesum is wereldberoemd geworden door haar dagboeken die ze bijhield tijdens de Tweede Wereldoorlog. Die dagboeken werden in 1981 uitgegeven onder de naam Het verstoorde leven. Ook nu is haar dagboek actueel en een inspiratiebron voor velen.

Zij maakte de keuze om haat niet met haat te bestrijden, maar met liefde. De vraag is: welke betekenis in het hier en nu heeft datgene waar Etty voor stond?

Dinette Kooiman neemt je mee in het leven van Etty Hillesum, met muziek van Theodorakis muzikaal ensemble onder leiding van Mattie De Ryck.

In de Illusie

Posted by

In de Illusie is een theatraal monument voor twee goochelaars en hun vrouwen en een levende herinnering aan joodse artiesten van voor de oorlog. Met weemoed, humor, variété en magische muziek.

Twee actrices, een goochelaar en drie muzikanten spelen het verhaal over twee joodse goochelaars: de beroemde Prof. Ben-Ali-Libi en de veel minder bekende Prof. Philippini. Beide zijn geboren in de provincie Groningen. We leren hun vrouwen kennen, Anna en Ida. Zij vertellen het verhaal over de goochelaars, maar ook hun eigen rol in de levens van deze mannen. Een goochelaar laat hun nummers zien en drie muzikanten verklanken met een klarinet, een viool, accordeon en zang de sfeer van de vooroorlogse jaren, waarin hun levens in de Joodse revue en cabaretwereld zich afspeelden.

Voor tickets, mail naar Stichting Hoop voor Hoog hammen.

Pianostemmen

Posted by

Pianostemmen gaat over het verleden van systematische roof van (voornamelijk) Joods bezit tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is een onderbelicht verhaal over een onrecht dat nog steeds voortduurt. Oude vleugels en piano’s vertellen het verhaal hoe Joodse inwoners in diverse Nederlandse steden uit hun huizen werden gehaald en hoe hun huizen vervolgens werden leeggeroofd door schattenjagers als Abraham Puls.

“Uitdagend concept wordt knap uitgevoerd” –  ★★★★​ NRC

“Het idee van regisseur Klemens Patijn van Tg Goed Gezelschap, eindregisseur Ria Marks, schrijver Wessel de Vries en componist Wiebe Gotink is zonder meer briljant: roofkunst is nog steeds actueel maar de verbinding met live uitgevoerde muziek geeft extra tragiek.” – Theaterkrant

De oude pianostemmer Jacobus Kromm leidt een teruggetrokken bestaan. Hij worstelt met zijn geweten over de verzameling piano’s en vleugels die hij in bezit heeft. Ontelbaar veel instrumenten heeft de pianostemmer in de loop van de jaren in bewaring gehad, gekocht, gerestaureerd, verhuurd en doorverkocht. Om de een of andere reden heeft hij van deze piano’s nooit afstand kunnen doen. Over de herkomst zwijgt hij liever.

Als de avond valt, laat Kromm zijn vingers over de toetsen glijden. Steeds vaker duiken er verhalen van vroeger op in zijn verwarde hoofd, steeds vaker hoort hij dissonanten. De pianostemmen keren zich gaandeweg tegen de oude man. Immers: gestolen goed gedijt niet. Ze vertellen als stille getuigen het verhaal over hun rechtmatige eigenaren. Het onzegbare wordt gegoten in een nieuwe compositie voor close-harmony voor meerdere klavieren.

Muziek in Verzet

Posted by

Muziek in Verzet is een nieuw programma van Blond & Blauw theater in samenwerking met de NS.

LOFZANG op muziek in verzet.
Historisch theatercabaret met repertoire van artiesten en muzikanten uit de bezettingstijd.
Verhalen en liedjes over verdriet, verzet en ongehoorzaamheid tijdens de oorlogsjaren.
Vondsten die bijna nooit meer te horen zijn uit de onderduik, de kampen, verboden muziek en zelfs gewoon amusement.

U kunt naar binnen via de ingang met de koninklijke deuren en trap vanaf het Stationsplein aan de voorkant van Centraal Station. De deuren gaan een half uur voor aanvang open.

De Steen in mijn mond

Posted by

‘En vannacht is het oorlog geworden…
Ging helemaal vanzelf…
Hoefden we niks voor te doen…
Hoefden we niks voor te kunnen…
Dat deden de Duitsers voor ons
gratis en voor niks…’
Ze is een meisje als ze de oorlog ingaat…
Ze is geen meisje meer als ze de oorlog weer uitloopt…
Ondertussen is ze veel te snel volwassen geworden…

De steen in mijn mond is een aangrijpende voorstelling geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van het Eindhovense meisje Marietje tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was negen toen de oorlog begon, ze was veertien toen het zuiden van Nederland werd bevrijd. In die paar jaar voltrok er zich een groot drama in haar gezin, waarna haar leven nooit meer hetzelfde zou zijn.

De prachtige beeldende tekst van schrijver Peer Wittenbols – geïnspireerd op het levensverhaal van zijn eigen moeder – maakt het leven van een kind tijdens de oorlog invoelbaar. De steen in mijn mond gaat over verlies, verwerking en vergeving. Maar ook over veerkracht dankzij nuchterheid, humor en een ijzeren vertrouwen in het goede van de medemens.

Actrice Juul Vrijdag, bekend van de succesvolle voorstelling Je kunt me gerust een geheim vertellen, speelt de monoloog. De steen in mijn mond wordt geregisseerd door Madeleine Matzer.

De voorstelling gaat op 5 mei 2024 in première in de barak van het Nationaal Monument Kamp Vught. Deze locatie is bijzonder vanwege het feit dat een deel van het verhaal zich hier heeft afgespeeld en het jaar 2024 tachtig jaar bevrijding in Brabant markeert.

De voorstelling speelt op meer data, zie hier de gehele speellijst.

In Carré: Waar wij voor strijden

Posted by


Te midden van een wereld die steeds killer, technologischer en chaotischer wordt, probeert op de avond van de Nationale Dodenherdenking een man een pleidooi te houden voor de waarde van kunst, kritisch denken en durven twijfelen. De tijdgeest is tegen hem en de wereld eist van hem dat hij zich stilhoudt. Er is geen plek voor zijn opvattingen over schoonheid, waarheid en vrijheid die uit een andere tijd lijken te komen. Zelfs het muziekensemble dat hij mag aankondigen, lijkt vijandig te staan tegenover de hartstochtelijke doch eenzame bewondering waarmee hij hen recht wilt doen…

Een beklemmende voorstelling over de gevolgen van extremisme.

Op 4 mei 2023 staat Jacob Derwig eenmalig in de piste van Carré. Toneelschrijver Bo Tarenskeen schreef speciaal voor deze avond een toneeltekst over het geweld van de taal en de reddende werking van muziek. Violiste Liza Ferschtman stelt voor deze avond een muziekensemble samen.


Theater Na de Dam in Carré
Jaarlijks produceert Theater Na de Dam op 4 mei, in het kader van de Nationale Dodenherdenking, een avond in de piste van Carré en initieert daarbij ontmoetingen tussen kunstenaars die nooit eerder samenwerkten. Zo maakten verschillende schrijvers samen een voorstelling over ons Indische oorlogsverleden, kruiste Wende de degens met Typhoon en Adriaan van Dis en danste Pierre Bokma met Igone de Jongh.

Cast Jacob Derwig speelde onder andere in de tv-serie Klem en in de films Bankier van het verzet en Publieke werken. Voor zijn werk werd hij bekroond met twee Louis d’Ors en een Gouden Kalf. Liza Ferschtman is een gelauwerd violist die als soliste met een groot aantal orkesten over de hele wereld heeft gespeeld. Ze was 14 jaar directeur van het Delft Chamber Music Festival. Bo Tarenskeen is naast toneelschrijver ook theatermaker en medeoprichter van Theater Na de Dam. Paul Knieriem is theaterregisseur en sinds 2019 artistiek directeur van de Toneelmakerij, Amsterdam.

Muziek:
Johannes Brahms(1833-1897)
uit: Piano trio no.3 op.100 in c klein.
-Allegro Energico
-Presto non assai
-Allegro Molto

Franz Schubert( 1797-1828)
uit: Piano Trio op.99 in Bes groot
-Allegro Moderato

De beschieting op de Dam

Posted by

Op 7 mei 1945 viert een uitgelaten menigte op de Amsterdamse Dam de bevrijding. Om drie uur ’s middags vuren plotseling, vanaf het balkon van de sociëteit op de hoek van de Kalverstraat, Duitse SS’ers hun geweren af op de massa. Die is weerloos op het open plein. Mensen zoeken dekking achter lantarenpalen, kleine kiosken en achter draaiorgel Het Snotneusje dat het feest had opgeluisterd. Er vallen meer dan dertig doden en ongeveer honderd gewonden.

Over deze gebeurtenis maakt Mimetheatergroep Bambie een beeldende voorstelling, met als startpunt de historische foto’s en de vervormde tijdsbeleving van de geschokte feestvierders. En met een belangrijke rol voor het draaiorgel, dat de muziek bij de voorstelling speelt. Componist Eef van Breen schreef voor het orgel een muziekstuk dat de samenkomst verklankt van vrijheid en oorlog, feest en verschrikking.

Nagesprekken
Voor publiek dat daar behoefte aan heeft, is er op 4 en 5 mei meteen na de voorstelling een kort nagesprek met de makers en Ludmilla van Santen. Zij deed voor Stichting Memorial Damslachtoffers 7 mei 1945 historisch onderzoek naar de getroffenen, die geportretteerd zijn in het boek Drama op de Dam. Op 6 mei is Van Santen ook aanwezig om informatie te geven over het werk van de stichting, een initiatief van nabestaanden die kennis over de beschieting vergaren en zich inzetten voor erkenning en herdenking van de slachtoffers. Ook is het boek ter plekke te koop.

Over Mimetheatergroep Bambie
Al meer dan vijfentwintig jaar maakt Mimetheatergroep Bambie meeslepend beeldend theater waarin het lichaam de spiegel is van de menselijke ziel. Absurdistisch, even dromerig als woest en vol wonderlijke taferelen, (slapstick)gevechten en uitvergroot, herkenbaar gevoel. Sinds de oprichting, toen kernleden Paul van der Laan en Jochem Stavenuiter nog op de Mime-opleiding zaten, is Bambie uitgegroeid tot een vaste waarde in het Nederlandse theater. Met componist Eef van Breen werkte Bambie eerder samen bij de voorstelling Bambie is Back (2017). Meer informatie: www.bambie.nu

Duif in Artis

Posted by

‘Die moffen houden van beesten, wij van dieren.’
– Armand Sunier (van 1927 tot 1953 directeur van Artis)

Tijdens de Duitse bezetting hielden vermoedelijk zo’n 200 à 300 mensen zich voor langere of kortere tijd schuil in Artis, geholpen door directeur en oppassers. Vergeleken met de meeste andere Nederlandse dierentuinen is Artis er tijdens de bezetting goed vanaf gekomen. Het park is, op één enkele dag na, de gehele oorlog opengebleven en werd zelfs goed bezocht, zowel door de Duitsers als door de Amsterdammers. Bezetter, onderduiker en personeel bewogen zo langs elkaar heen, met de dieren als ‘stille’ getuigen.

Op 4 en 5 mei 2023 presenteert Theater Na de Dam de voorstelling Duif in Artis, een bijzondere locatievoorstelling in Artis die via verschillende perspectieven het vrijwel onbekende oorlogsverleden van deze dierentuin belicht. Schrijvers Tom Lanoye, Alfred Schaffer en Jolanda van den Berg schreven ieder een nieuwe monoloog over de onderduikgeschiedenis van Artis, onze omgang met elkaar en onze neiging elkaar te ontmenselijken.

Nacht Na de Dam 2023

Posted by

Van 2012 tot 2020 was Nacht Na de Dam een vaste traditie van Theater Na de Dam. Na afloop van de voorstellingen in de Amsterdamse theaters kwamen theatermakers en publiek bij elkaar in Internationaal Theater Amsterdam voor een bijzondere overgang van 4 naar 5 mei. Sinds 2015 zond de NOS het uit op televisie. Na twee coronajaren, waarin De Nacht zonder publiek verder ging, ontstond er in 2022 een nieuwe vorm en werd Vuur van de Vrijheid gemaakt, live vanuit Wageningen, waar ook het Nationaal Bevrijdingsvuur wordt ontstoken.

En nu, in 2023, is De Nacht een beetje terug bij ITA. Op het grote toneel rollen we in een intieme setting met bar een theatraal programma voor u uit. Publiek en theatermakers uit alle hoeken van de stad komen hier samen om elkaar te ontmoeten en na te praten. Om 23:00 start het programma, van 23:15 tot 00:00 uur wordt op een groot scherm gezamenlijk naar de live uitzending van Vuur van de Vrijheid gekeken. Aansluitend zijn verschillende live optredens door onder andere Olga Zuiderhoek (actrice), Cheyenne Toney (zangeres), Femi van Elshuis (actrice) en Freek Wallagh (nachtburgemeester van Amsterdam). Om 00:30 is het programma ten einde.

Terug Weg

Posted by

Stel, je wilt het verhaal vertellen van twee mensen die terugkeerden uit de oorlog. Waar moet je dan beginnen? Bij die oorlog? Bij de terugkeer? En hoe eindig je zo’n verhaal?

Kun je überhaupt een verhaal tot een einde brengen als dat verhaal nog steeds bezig is, maar dan met andere hoofdrolspelers, en zich in onze ooghoeken, langs de randen van ons blikveld, in talloze onzichtbare en onderhuidse vertakkingen afspeelt?

In 2021 maakte Lot van Lunteren een solo voor Theater Na de Dam die vanwege de coronamaatregelen alleen besloten is gespeeld. In 2022 kwam Lot terug met Terug Weg in de Verkadefabriek Den Bosch. In 2023 is de voorstelling te zien in Groningen en Amsterdam.

Lees hier het interview met Lot.

De wereld is zoveel mooier als je even uit je hoofd gaat

Posted by

Stel je voor je leeft in een vrij land, alles lijkt te mogen, te kunnen, die mogelijkheden zijn oneindig. Je hebt rechten, je mag stemmen, je leeft in een vrij land genaamd: Nederland. Een vrij land wat wel de vrijheid van andere landen heeft afgenomen, speelt dat nog door in ons onderbewustzijn? Een vrij land, maar soms ben je het vooral zelf die je in de weg zit.

Gedachtes, verwachtingen, vaste patronen waar niet uit te breken is. Als er geen spiegels zijn, maak je je nog druk om je uiterlijk. Als er geen mening van een ander zou zijn, zou ik dan nog hetzelfde doen? Een wereld waar perfect de norm lijkt te zijn, kun je daar nog vrij zijn? Is vrijheid een opgelegde illusie waar we naar lijken te streven, zonder deze ooit echt te bereiken.

Maar dan zijn daar die kleine momentjes, even losgaan op je favoriete plaat, zwemmen in het zomerse koude water, even die gevoelens dat je echt bestaat, echt leeft. Gedachtes overspoelen je en dammen het geluk even in, wachtend op het volgende piekje.

Verkeedr Verbonden

Posted by

“Efsjer veln ojch die verter dervartn zich ven ojf dem licht.
Veln in sjo in basjerter tseblien zich umgericht?”

“Misschien zullen ook deze woorden wachten op het licht.
Zullen ze op voorbestemde tijd onverwacht opbloeien?”

Uit: Graankorrels, Avrom Sutzkever (1943), vertaling Eric Sander

De Joodse dichter Avrom Sutzkever wist in 1943 in het getto van Vilnius als lid van de “papierbrigade” een grote hoeveelheid Joods literair erfgoed veilig te stellen. Als één van de weinige bewoners zou hij het getto ook weten te ontvluchten; na de oorlog heeft hij vele geschriften en boeken weer opgegraven. Zo ook het gedicht Graankorrels dat dit proces bijna letterlijk verwoordt, en dat voor het 4 Mei-Projekt op muziek werd gezet door Gerrit Jan Niemeijer.

De kracht van taal staat centraal in het muzikale programma Verkeedr Verbonden waarin naast Graankorrels een tiental werken van zeer uiteenlopende aard wordt uitgevoerd door het 4 Mei-Projekt.
Deze Groningse culturele vereniging staat al sinds 1979 elk jaar op een bijzondere manier stil bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

De afwisselende voorstelling, geregisseerd door theatermaker Niels Smit Duyzentkunst, wordt vakkundig aan elkaar gepraat door de jonge acteurs Raisa en Melchior Riemens, die af en toe verwikkeld raken in een felle en hilarische woordenwisseling met koor en dirigent.

Op het programma staan onder andere 2 wereldpremières:

  • Verzet van Ronald Poelman, op tekst uit het gedicht Iemand stelt de vraag van Remco Campert.
  • De schaduw van woorden van Robert Ramaker op een tekst van Sylvia Dragtstra.
    Verder werken van o.a. Bert Heikema, Benjamin Britten, Toru Takemitsu, Frank Ticheli, Veljo Tormis en Anders Edenroth.

Speelt op meer data, kijk hier voor meer informatie.

Het zijn onze jongens

Posted by

Jongeren uit Assen verdiepten zich onder leiding van theatermakers Maris de Jong en Mika But in de geschiedenis van Assen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij spraken met ouderen over hoe het was om jong te zijn in oorlogstijd. Deze gesprekken, vol herinneringen en verhalen, vormen samen met ander bronmateriaal de basis van de voorstelling Het zijn onze jongens.

Het is inmiddels bijna 80 jaar geleden dat het een groep jonge verzetsstrijders lukte 31 kameraden uit het Huis van Bewaring in Assen te bevrijden. Spelers van onze Vooropleiding brengen speciaal voor 4 mei deze geschiedenis opnieuw tot leven in de verteltheaterproductie Het zijn onze jongens.

Tijdens de veertiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 300 jongeren in 42 projecten door heel Nederland zich in om 4 mei 2023 van betekenis te voorzien. Van Sittard tot Groningen en van Leiden tot Enschede klinken voor even de stemmen van toen in het nu.

En toen wist ik nog niets

Posted by

Jongeren uit Beverwijk verdiepten zich onder leiding van theatermaker Iris Stam en Leesconsulent Jasmin Wijker in de geschiedenis van Beverwijk ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij spraken met ouderen over hoe het was om jong te zijn in oorlogstijd. Deze gesprekken, vol herinneringen en verhalen, vormen samen met ander bronmateriaal de basis voor de voorstelling En toen wist ik nog niks.

Een samenwerking tussen het Centrum van de Kunsten Beverwijk en Bibliotheek Ijmond Noord. Wat als je niets zeker weet. Niet wat waar is. Niet wat was en zeker niet wat gaat komen. Daar gaat onze voorstelling over.

Tijdens de veertiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 300 jongeren in 42 projecten door heel Nederland zich in om 4 mei 2023 van betekenis te voorzien. Van Sittard tot Groningen en van Leiden tot Enschede klinken voor even de stemmen van toen in het nu.

Het bittere kruid

Posted by

Met haar autobiografie Het Bittere Kruid heeft Marga Minco (1920-2023) getracht haar familie verder te laten leven. In het boek beschrijft Marga hoe haar familie argeloos een systeem van vernietiging wordt binnengedreven en hoe zijzelf overleeft. Julien Croiset en Maruja Bobo Remijn brengen dit verhaal ten tonele. Afwisselend zijn ze verteller, personage of allebei tegelijk. En af en toe is daar de stem van Marga Minco.

Hoewel Marga gedurende de oorlog zelf een jonge vrouw was in haar twintigers, koos ze ervoor om het boek te schrijven vanuit het perspectief van een jong meisje, een kind. Argeloos, met soms kinderlijke naïviteit, kijkt het meisje naar de gebeurtenissen. Nooit gaat het nadrukkelijk over de verschrikkelijke wandaden van een misdadig systeem. Deze worden hoogstens gesuggereerd. Het is ook niet nodig. De toeschouwer kent de afloop en zal de teksten met de eigen beelden aanvullen.

Op het toneel wordt de wereld van Het Bittere Kruid uitgebeeld zoals de schrijfstijl van Marga Minco: licht van toon, zonder grote emoties. Geen grotesk decor en deftige kostuums, maar juist een intieme en sobere setting. 

Kruipruimte boven de deur

Posted by

Kunstprojecten Culemborg (KuCu) speelt Kruipruimte boven de deur, een voorstelling over drie mensen die een belangrijke rol hebben gespeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog in Culemborg: de joodse Maurits Gans, die moest onderduiken, Wilhelmina Kap, directrice van de huishoudschool, die onderduikers in huis had en Lenie van der Linden, die in het verzet zat en koerierster was. Drie bevlogen spelers en een bassist nemen u mee naar hoe het toen was. Kom het zien en beleef het mee.

’t Lange Pad

Posted by

Jongeren uit Spanbroek verdiepten zich onder leiding van theatermaker Jeroen Wals in de geschiedenis van Spanbroek ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij spraken met ouderen over hoe het was om jong te zijn in oorlogstijd. Deze gesprekken, vol herinneringen en verhalen, vormen samen met ander bronmateriaal de basis van de voorstelling ’t Lange Pad.

De leidraad voor deze locatievoorstelling is het verhaal van de Joodse onderduikster Fia Schrijver. Als 2-jarig kind werd zij op de boerderij van de familie Koomen in Aartswoud gebracht om te schuilen. Haar ouders heeft ze na de oorlog nooit meer teruggezien. Ze is op de boerderij gebleven en daar opgegroeid. Welke gebeurtenissen kan Fia zich nog herinneren en hoe hebben de jongeren dat omgezet in een voorstelling?

Tijdens de veertiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 300 jongeren in 42 projecten door heel Nederland zich in om 4 mei 2023 van betekenis te voorzien. Van Sittard tot Groningen en van Leiden tot Enschede klinken voor even de stemmen van toen in het nu.

(Niet) doorvertellen

Posted by

Jongeren uit Zaandam verdiepten zich onder leiding van theatermakers Imme Scheffer, Max Wind en Coise van der Aart in de geschiedenis van Zaandam ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zij spraken met ouderen over hoe het was om jong te zijn in oorlogstijd. Deze gesprekken, vol herinneringen en verhalen, vormen samen met ander bronmateriaal de basis van de voorstelling (NIET) DOORVERTELLEN.

Zestien jongeren in een klaslokaal. Geschiedenisboeken vol met verhalen, die plots tot leven lijken te komen. Hoe zag Zaanstad er uit in tijden van oorlog? Hoe is het om te moeten onderduiken? En hoe bouw je een nieuw leven op als alles ineens anders is?

Jongeren van Theaterschool Theatermijn uit Zaandam vertellen verhalen over het leven tijdens en na de oorlog. Verhalen die aan hen zijn verteld door Zaanse overlevenden van de Tweede Wereldoorlog. Verhalen over opgroeien in oorlogstijd. Over onderduiken en verzet. Over “heel graag willen praten” en ‘’vergeet het nou maar, het is voorbij.’’ Echte verhalen die we moeten blijven vertellen. Aan elkaar, in de klas en aan de volgende generatie.

Zestien jongeren in een klaslokaal, toen en nu. 80 jaar verschil, maar is er in de tussentijd wel echt zo veel veranderd?

Tijdens de veertiende editie van Theater Na de Dam zetten bijna 300 jongeren in 42 projecten door heel Nederland zich in om 4 mei 2023 van betekenis te voorzien. Van Sittard tot Groningen en van Leiden tot Enschede klinken voor even de stemmen van toen in het nu.