De verhalen over de oorlog zijn er niet alleen in films, boeken en theater.
Oorlog is onderdeel van wat wij een beschaving noemen.
De verhalen, hoe vers of hoe oud ook, leven onder ons. Het zijn niet de verhalen die altijd van de daken worden geschreeuwd. Natuurlijk zien we de pijn en verdriet op het nieuws maar daar moet het vooral ook blijven. Uiteraard kennen we verhalen van vorige generaties maar het zijn geen dingen die makkelijk worden gedeeld. Je moet er voor open staan, je moet er zelf moeite in stoppen, je moet er zelf naar op zoek.
Onze verhalen zitten op 4 mei ook ondergedoken. Jongeren schreven eigen monoloog over of gerelateerd aan oorlog. Ze zijn te vinden in de Stadsschouwburg Utrecht. Maar enkel voor hen die goed kunnen en willen zoeken. Wie weet zitten ze op het podium maar wellicht ook in een kleedkamer, in de toiletten of in een hoekje waar je het bestaan niet van kende.
Durf verder te gaan dan de oppervlakte die je kent en ontdek onze ondergedoken verhalen.